Bell, Obama en de media ontmaskerd

Er komt steeds meer informatie naar buiten over professor Derrick Bell, zijn Critical Race Theory, en de gedachten erachter. Mijn conclusie? Deze man was een pure, zwarte racist. Het zegt alles over Obama dat hem als één van zijn grote voorbeelden beschouwt en studenten aan Harvard opdroeg hem "in jullie harten en armen te sluiten".

Stelt u zich het volgende scenario eens voor: ineens komt er een video bovendrijven van Mitt Romney die studenten verteld dat ze een blanke man in hun harten en armen moeten sluiten, omdat hij zulke geweldige ideeën heeft. Even later worden er video's gepubliceerd waaruit blijkt dat de man in kwestie een racist eerste klas is. Hij heeft nauwe banden met neo-nazis (waar hij overigens niet geheimzinnig over doet; hij is er zelfs trots op). Één van zijn vrienden heeft zelfs een speech gehouden waarin hij blanken oproept om Afro-Amerikanen te vermoorden: "Kill 'em all. Kill the women, kill the babies, kill the elderly, kill the faggots".

Ook blijkt uit onderzoek dat de man de bedenker is van een 'sociale en rechtstheorie' die erop neerkomt dat zwarten inherent achterlijk en geweldadig zijn.

Kunt u zich de reactie van de mainstream media voorstellen op een dergelijke relatie? Dus tussen Mitt Romney, een Republikeinse presidentskandidaat, en een blanke racist?

Ze zouden echt he-le-gaar losgaan.

Natuurlijk zou dat volkomen terecht zijn. Dit soort idioten moeten aan de kaak gesteld worden, en als een 'serieuze' politicus tegen ze opkijkt zegt dat heel veel over ze en over hun denkbeelden.

Vreemd genoeg is dat echter niet de reactie van de mainstream media op video's waarin wordt aangetoond dat Barack Obama een bewonderaar is van de racistische, en vorig jaar overleden, Derrick Bell. Deze man is de vader van Critical Race Theory: een theorie die stelt dat blanken inherent racistisch zijn. Daar kunnen ze (we) niets tegen doen. Het zit ze (ons) in de genen.

In Nederland worden deze bijzonder veelzeggende video's totaal genegeerd door de media; in Amerika doen CNN, de New York Times en andere leden van de 'mainstream media' hun best om Obama actief te verdedigen. Het zou allemaal wel meevallen, zo slecht was die Bell niet, en, oh ja, de relatie tussen beide heren was helemaal niet hecht. Daarbij wordt de daadwerkelijke inhoud van CRT én de video's van Bells vrienden die oproepen tot een genocide tegen blanken natuurlijk dapper genegeerd. Datzelfde geldt voor berichten waaruit blijkt dat Bell de Obamas zowaar heeft bezocht in het Witte Huis.

De Breitbart video's en de daaropvolgende berichten en essays laten geen ruimte voor twijfel over Obamas ideologie: hij is een rabiaat linkse man, die luistert naar de adviezen van Afro-Amerikaanse extremisten die blanken niet slechts wantrouwen, maar háten.

Toch zegt dit alles minder over Obama dan over de media. Mensen die een beetje hebben opgelet wisten al wat voor vlees we in de kuip hadden. De video's, de essays en de denkbeelden zijn schokkend, maar datzelfde gold voor de uitspraken van Obamas favoriete pastoor, Jeremiah Wright ("Goddamn America," "AmeriKKKA", "Chickens are coming home to roost," na de aanslagen van 9/11, etc.). Als je elke zondag naar de kerk gaat en dit soort toespraken niet slechts accepteert, maar toejuicht is het duidelijk waar je voor staat en waar je in gelooft.

Daarom is de reactie - of de non-reactie, eigenlijk - van de media belangrijker dan Obamas radicalisme zelf. Een echte journalist zou dit soort video's onderzoeken en Obama het vuur aan de schenen leggen. De mainstream media reageren echter op een volkomen andere manier: of ze negeren het, of ze verdedigen 'hun' president. Ze gedragen zich niet als onderzoeksjournalisten, maar als cheerleaders.

En dat ís bijzonder significant. Het bewijst namelijk eens temeer dat de moderne media niets meer voorstelt.

Godzijdank dat er tegenwoordig zoveel 'alternatieve' of 'nieuwe' media zijn, waaronder Breitbart.com, HotAir.com, en natuurlijk, jawel, dagelijksestandaard.nl.