Laat Arabische wereld ISIS verslaan

Gisteren vroeg ik in een artikel om een politieke strategie. ISIS platgooien met bommen is niet moeilijk, maar wat is de verdere strategie? Hoe voorkomen we dat nieuwe malloten de macht grijpen? Amerika, Engeland, Frankrijk en Nederland hebben daarop het antwoord nog niet gegeven. We klungelen maar zo wat aan. En dat is levensgevaarlijk. Met veel machtsvertoon heeft het Westen Kadhaffi in Libië aan gort geschoten. Nu grijpt Al-Qaeda de macht en zijn we nog veel verder van huis.

In een reactie op mijn artikel reageerde vanmorgen, in een zeer lezenswaardig artikel, mijn collega Jan Gajentaan. Hij deelt mijn zorgen en geeft in zijn artikel een aantal oplossingen. De eerste oplossing is een mandaatgebied. Het Westen moet werken aan een democratische orde in een bepaald land. Eerlijk gezegd ben ik bang dat dit een onhaalbare kaart is. Tien jaar lang heeft Amerika dít plan proberen uit te voeren in Irak. Het resultaat ziet u vandaag de dag. Obama schiet met dure raketten Amerikaanse voertuigen kapot. Alleen wijzen naar ISIS (soennieten) als boosdoener is kortzichtig. De sjiieten hebben de afgelopen jaren in Irak teveel macht naar zich toegetrokken. De onvrede bij de soennieten komt nu naar boven.

Afghanistan
Dat in een (islamitisch) land een democratische orde vestigen super moeilijk is, laat ook Afghanistan zien. Het land is de afgelopen jaren weinig opgeschoten. Sterker nog; ik durf de voorspelling aan dat de Taliban de macht zullen grijpen als het Westen haar troepen terugtrekt. Hoe triest het ook is, het Midden-Oosten is niet rijp voor een democratie zoals wij die in Nederland kennen.

De tweede oplossing die Jan oppert, is een realistische. Samenwerken met de seculiere dictators in dergelijke landen. Niet omdat zij helemaal het einde zijn. Wel omdat zij de minst slechte optie zijn. Deze strategie komt echter te laat. Saddam Hoessein is in 2003 al verdreven. Dictator Kadhaffi onlangs, wederom door het Westen, van zijn troon gestoten. En met halfslachtige steun aan 'rebellen' in Syrië hebben we Assad ernstig verzwakt en is het maar de vraag of deze schurk het einde van de oorlog haalt.

Bombardementen
We zullen iets anders moeten met Syrië en Irak. De huidige bombardementen helpen geen snars. De soennieten in Irak en Syrië krijgen een nog grotere haat tegen het Westen. Niet voor niets sluiten velen zich de afgelopen dagen aan bij ISIS. Dit is bombarderen met de kraan open. Het Westen moet zich realiseren dat deze strijd vooral een strijd is tussen sjiieten en soennieten. Als je soennieten bombardeert, klitten deze meteen samen. De haat tegen het Westen overstijgt onderlinge verschillen.

Bombarderen lost dus weinig op. Dit is een voedingsbodem creëren die, op de lange termijn, voor nog meer trammelant gaat zorgen. Daar, in Irak en Syrië, maar ook hier, in het Westen. Koerden en sjiieten staan te applaudisseren, terwijl soennieten boos zijn. Daarom moet je proberen in deze strijd als Westen geen partij te kiezen. Daarmee vererger je het probleem. Laat soennieten in de Arabische wereld de soennieten van ISIS een halt toe roepen. Waarom heeft Saoedi-Arabië nog geen troepen naar Irak gestuurd? Of Qatar? En wat dacht u van Turkije?

Woede
Sommige van deze Arabische landen vliegen inderdaad (sinds kort!) ook met gevechtsvliegtuigen boven Irak en Syrië. Toch zal de overkoepelende woede zich richten op het Westen. Westerse bombardementen spelen ISIS en Al-Qaeda in de kaart. Arabische bombardementen minder. Het is dan sowieso onmogelijk om de haatkaart tegen het Westen (christenen) te trekken. Daarnaast is het een stuk moeilijker om sjiieten en soennieten tegen elkaar uit te spelen omdat soennieten dan soennieten bombarderen.

Daarnaast weten buurlanden van Irak en Syrië veel beter wat er speelt. Wat de gevoeligheden zijn tussen sjiieten en soennieten. En misschien moeten we dan meteen een nog verdergaande maatregel voorstellen. Trek de grenzen in het Midden-Oosten waar nodig opnieuw. Geef de Koerden een eigen staat en de soennieten in Syrië en Irak een eigen land.

Ook dit voorstel rammelt aan alle kanten, ik weet het. Maar onze huidige opstelling gaat sowieso falen. Dat leert het recente verleden.