In Kampen zijn er maar weinig stoute ouders

Op zaterdag 15 november is de goedheiligman in Kampen aangekomen. De stoomboot meerde om precies tien uur in de ochtend aan bij de Van Heutszkazerne, waar Sinterklaas werd opgewacht door honderden kinderen en hun ouders. Wat zal de Sint dit jaar in de kinderschoenen stoppen? Welke kleur heeft Piet? Wie gaat er mee in de zak terug naar Spanje? En hoe springt Sinterklaas met Amerigo, zijn paard, eigenlijk van dak tot dak? Deze en vele andere vragen leefden sterk bij de kinderen op het plein, maar ook bij mij. ‘Vol verwachting klopt ons hart.’ 

Om vijf voor tien fietste ik in sneltreinvaart naar de Van Heutszkazerne, bang om de blijde intocht van de Sint te missen. Ik hoorde de stoomboot toeteren en de kinderen juichen. Zou ik dan toch te laat zijn? Gelukkig was ik net op tijd en zag de boot aanmeren aan de kade. Het dek stond vol Pieten, die allemaal zwart waren. De omroepster tetterde vrolijk door de microfoon dat Sinterklaas al zijn Pieten had meegenomen. In het publiek zag ik een bekend gezicht, Edwin, en liep op hem af. Edwin was naar de intocht gekomen met zijn dochter Isa van vijf. Edwin vertelde enthousiast: "Wat een prachtig moment was dat, toen de Sinterklaasboot aankwam. Je had de gezichten van al die kinderen moeten zien, al die ogen. Wat was dat mooi."

Terwijl de band speelde en de omroepster druk bleef doorkakelen over het paard Amerigo, Elvis Piet (he has left the boat) en heel veel andere Pieten werd Sinterklaas welkom geheten door Bort Koelewijn, de burgemeester van Kampen. Hij had speciaal voor deze gelegenheid zijn burgemeestersketting omgedaan zodat de kinderen wisten dat hij de burgemeester was. Dat doet de burgemeester ook altijd op Koninginnedag, vertelde een oudere man naast mij. Sinterklaas vertelde de kinderen dat hij regelmatig contact had met de burgemeester. Er moesten namelijk elk jaar weer een heleboel dingen geregeld worden. De burgemeester vroeg aan de Sint hoe hij toch met zijn paard van dak tot dak weet te springen ’s nachts? Is dat niet levensgevaarlijk? Sinterklaas wachtte even met antwoord geven, dacht na, en zei toen: "Mag dat het geheim van Sinterklaas blijven?" Sinterklaas vertelde wel dat gladde daken een stuk makkelijker waren om over heen te rijden dan puntdaken. De burgemeester hield daarna een korte toespraak over Kampen, de mooiste stad van Nederland, en zong ook luid met de Sinterklaasliedjes mee. 

Terwijl de burgemeester nog aan het zingen was keek ik mijn ogen uit. Veel kinderen zaten op de schouders van hun vader, zodat ze geen moment van het spektakel misten. Veel kinderen waren zwart geschminkt en hadden een pruik met kroeshaar op. Er was ook een meisje dat als Sinterklaas was verkleed, compleet met mijter, staf, cape en een geschminkte witte baard. Witte schmink kan natuurlijk ook, zullen haar ouders vast gedacht hebben.

Ondertussen was ook de Sinterklaasboot leeg en kon je die bezichtigen. Veel kinderen waren het dek opgeklommen zodat ze vanaf daar Sinterklaas en de burgemeester op het podium beter konden zien. Een jongen wees zijn vader op de biertap in de boot. "Sint en zijn Pieten moeten vast een hele gezellige reis naar Kampen hebben gehad," merkte zijn vader op.

Sinterklaas en de Pieten maakten zich klaar voor de optocht door de Oude Straat. Ik liep richting het museum om alles goed te kunnen zien. De optocht werd geleid door twee RTV-Pieten, de één met een camera en een ander met een microfoon. Daarna kwam een Omapiet die mij heel erg deed denken aan mijn schoonmoeder. Van schrik deed ik meteen een stapje achteruit. Ze was net als mijn echte schoonmoeder echter heel aardig (mijn schoonmoeder leest dit stuk namelijk ook) en deelde pepernoten en ander snoepgoed aan de kinderen uit. Sommige Pieten gingen op hun kop staan, andere Pieten speelden in de band en weer andere Pieten maakten oogcontacten met de kleinste kinderen, zodat die ook een onvergetelijke dag hadden.

Het was mooi geweest. Ik ging naar huis, zette mijn computer aan en zag op Facebook en Twitter dat de Hulpsint er in Gouda een potje van had gemaakt. Kaaspiet en Stroopwafelpiet die de boel probeerden te sussen liepen er daardoor wat bleekjes bij. In Kampen was het ouderwets gezellig gebleven. Ook de politieagenten die ik sprak waren zeer tevreden over de intocht hier: "Geen gedoe, het feest is in goede orde verlopen." 

In Kampen zijn er maar weinig stoute ouders en hoeft er gelukkig niemand mee in de zak naar Spanje.