Winnend UKIP zet Groot-Brittannië op zijn kop

Gisteren was er alweer een tussentijdse verkiezing in Groot-Brittannië. Mark Reckless, voormalig Tory-Kamerlid, was overgestapt naar UKIP en wilde dat zijn kiezers hem ook in die nieuwe partij zouden steunen. Hij ging ervoor, voerde hard campagne, werd gesteund door Nigel Farage en... het leverde het gewenste resultaat op.

Het verschil bedraagt dus ongeveer 2900 stemmen, wat min of meer is waar Reckless vooraf op hoopte:

Reckless is de tweede "Tory defector" (oud-Tory parlementariër) die herkozen is nadat hij overstapte van de Tories naar UKIP. Daarbij heeft Farages partij niet alleen de Conservatives afgetroefd, maar Labour van Ed Miliband ook. De traditionele grote partijen hebben er dus opeens een geduchte concurrent bij.

Farage beseft dat ook. In The Telegraph van vandaag zegt hij dat UKIP bij de komende landelijke parlementsverkiezingen 'gewoon' de derde partij van het land zal zijn. In zijn ogen is het onmogelijk om te voorspellen hoe de volgende regering(scoalitie) eruit komt te zien: UKIP zal "de Britse politiek helemaal op zijn kop zetten." Interessant genoeg maakt hij daarbij duidelijk dat UKIP zijn pijlen niet alleen richt op de Conservatives van premier David Cameron, maar misschien eerst en vooral op Labour.

De UKIP-leider kon weleens gelijk krijgen. Miliband ligt steeds vaker onder vuur; veel traditionele Labour-kiezers hebben het gevoel dat zijn partij hen niet langer representeert. Dit gevoel wordt verergerd door Labour-parlementariërs die boze twitteren als Britse arbeidersgezinnen de Britse vlag ophangen bij hun huis; dat zou te nationalistisch zijn. Hoewel we in Nederland bang zijn voor patriottische gevoelens is dat in Engeland anders: daar is men er trots op om Brit te zijn. Zo'n tweet zorgt er dus voor dat gewone kiezers niets meer te maken willen hebben met Labour.

Dat deel van Farages verhaal klopt dus zeker, maar we moeten niet vergeten dat Reckless ook gewoon veel steun heeft gekregen van voormalige Tory-kiezers. UKIP haalt kiezers weg bij beide grote partijen, de enige kiezers die zich niet aangetrokken voelen tot UKIP zijn LibDem-kiezers, zeg maar de D66'ers van Groot-Brittannië. Voor de rest valt er voor UKIP overal wat te halen.

Juist daarom gaat UKIP volgend jaar vrijwel zeker een aardbeving veroorzaken in de Britse politiek; niet door één partij ernstig te verzwakken, maar twee. Met een beetje mazzel volgt er vervolgens een Tory-UKIP coalitie die ervoor zorgt dat Groot-Britannië uit de Europese Unie stapt en een lichtend voorbeeld wordt voor de rest van West-Europa.

Volg Michael op Twitter: @MichaelvdGalien.