Jong geleerd, oud gedaan: Duitse kinderen leren alvast "Allahu akbar" te bidden in de les

Als je een bevolking wilt hersenspoelen, begin dan bij de jeugd. Dat is een wijsheid die islamisten maar al te goed kennen, en nu alvast wordt toegepast in Duitsland. Ouders waren stomverbaasd over wat zich had afgespeeld op een basisschool in Garmisch-Partenkirchen, een Beiers dorpje aan de Oostenrijkse grens. In dit typische Duitse plaatsje kregen basisschoolleerlingen een blaadje mee met een soenna, een islamitisch gebed. De Nederlandse vertaling van dat gebed luidt als volgt:

Nee, het moge duidelijk zijn dat het hier niet om een willekeurig versje gaat: wat het Onze Vader voor christenen is, is dit voor moslims. Het is een zeer belangrijke en beladen soenna. Sterker nog, mensen die dit uitspreken zijn al voor 2/3 moslim: volgens de islamitische leer bekeer je je tot de Islam als je zegt dat Allah de grootste is, dat er geen andere god is en dat Mohammed zijn profeet is. Alleen dat laatste stukje stond nog tussen de leerlingen en een feitelijke bekering tot de Islam.

Een ouder ontdekte dit blaadje en vroeg zijn dochter wat zij ermee moest. Volgens dit meisje hadden ze het meegekregen om uit hun hoofd te leren, om het in de klas vervolgens op te lezen. De school doet dit uiteraard af als een simpel cultuurverrijkend lesje, maar daarmee zijn ze duidelijk niet geïnteresseerd in de echte betekenis zoals ik die zojuist toegelicht heb. Het moge voor zich spreken dat het leren, laat staan voordragen, van geloofsbelijdenissen van andere religies niet gebeurt op deze school, of welke dan ook: ik kan me de krantenkoppen al voorstellen als het hier om het Onze Vader zou zijn gegaan. Maar dat zal niet gebeuren. Integendeel, de kerstbomen, (vrijwillige) Kerstdiensten en Bijbelverhalen verdwijnen in rap tempo uit de Europese scholen. Dat kun je goed of slecht vinden, maar één ding is zeker: een vervanger daarvoor dient zich in rap tempo aan.