De Europese Unie sluit de gelederen tegen Groot-Brittanië: Brexit-eisen aangenomen

De voorzitters van de Europese Commissie en de Europese Raad, Jean-Claude Juncker en Donald Tusk, zijn trots op het feit dat de EU-lidstaten dit keer wel binnen een korte tijd eensgezind zijn. Vijftien minuten hadden ze nodig om het eens te worden over de Brexit-eisen. Als het gaat om het treiteren van 'EU-dissidenten' duurt het blijkbaar niet lang voordat de lidstaten het eens zijn met elkaar. Op het moment dat een soeverein Verenigd Koninkrijk een succes lijkt, wordt de kans groter dat andere landen hetzelfde willen. Naar de rest van de wereld lijkt het dan ook nog eens alsof de Europese Unie er eigenlijk niet toe doet. Stel je voor dat je tot die conclusie komt.

De Duitse Bondskanselier, Angela Merkel, heeft afgelopen week nog maar eens benadrukt dat het harde onderhandelingen worden: ‘Ik zal me in zulke harde bewoordingen uitlaten, omdat ik helaas het gevoel heb dat sommigen in het Verenigd Koninkrijk nog altijd illusies koesteren. Dat is zonde van de tijd.’

De Brexit-eisen zijn dan ook vergaand. De kosten en schulden die de Britten nu hebben, moeten eerst afbetaald worden, geen parallelle handelsonderhandelingen tijdens de Brexit-onderhandeling en de rechten van EU-burgers in het Verenigd Koninkrijk moeten gewaarborgd blijven. Dat zijn eisen die bij voorbaat onmogelijk te accepteren zijn voor het Verenigd Koninkrijk. De Britse premier Theresa May wil een 'harde' Brexit en een streng beleid omtrent EU-expats.

Daarnaast, zonder een duidelijke visie op de toekomstige relatie tussen de Europese Unie en Groot-Brittannië zijn de Brexit-onderhandelingen kansloos. Daarin is een duidelijk toekomstbeeld fundamenteel. Deze strategie van de Europese Unie lijkt dan ook meer op krachtpatserij, voor zover daar in Europees opzicht over gesproken kan worden, dan op realistische politiek en belangrijker nog: respect.