Nu heb ik altijd een hekel gehad aan termen zoals 'multicultureel' en 'allochtoon'.
Het sluit mij buiten. Het ontneemt mij mijn Nederlandse identiteit.
Waaruit die identiteit bestaat, is een vraag die ik gedurende mijn Dichterschap des Vaderlands expliciet heb willen stellen. En daaraan hangt automatisch een tweede vraag vast: wat is niet-Nederlands?
'Heer Nasr
In een land met zulke enorme hoeveelheden hier niet thuishorenden dreigt het volk ten onder te gaan.
Wij traditionelen weten dat ze een gigantisch bedrag kosten, en dat is, natte vingerwerk, rond de 200 miljard per jaar.
Daar gaan hun en wij aan kapot.
Ziekenhuizen die dichtgaan, moslimhordes die onze ouderen uitschelden en die hun kans afwachten, ga zo maar door, de lijst is eindeloos.
U spreekt over immoraliteit, maar wat denkt u van al die lieden die hier kwamen om een uitkering die we niet kunnen ophoesten? (...)
De moslims zijn aan het wachten op hun kans om ons te overrompelen. (...) U weet van niks, begrijpt niks en weet ook niet dat ik niet in uw huis kan gaan wonen om de koelkast leeg te eten en dan te zeggen: gaan jullie bewoners es even doen wat ik wil en zeg en doe wat de moslim je opdraagt. Want wij moslims, zo zegt Mohammed, zijn de belangrijksten, de rest honden, varkens en ezels.(...)
Want u kwam, en uw familie, zelf ook om een uitkering, nietwaar?
Of bleef om die reden hangen, nietwaar?
Voorlopig draait dit land nog op traditionelen, domoortje van heb ik jou daar.
Hielke'
Ik beschouw de E. du Perronprijs als een hart onder de riem en als een belangrijke waardering voor eventuele verdiensten - maar liever niet ten aanzien van de multiculturele samenleving, hooguit ten aanzien van de Nederlandse samenleving, die nu eenmaal multicultureel is.
De multiculturele samenleving is geen verschijningsvorm, geen wensbeeld of nachtmerrie, ze is zelfs geen gevolg. Zij vormt de basis en oorsprong van ons Europese bestaan. Nederland werd opgebouwd uit dat Europa, en uit de verschillende werelddelen waartoe onder meer de Antillen en Indonesië behoren.