Nog steeds te veel ruimte voor bijstandsfraude

Geen categorie•mei 14 2012, 20:30

Ook Paul de Krom en Henk Kamp hebben er niet voor kunnen zorgen dat gemeenten effectief de strijd aangaan met bijstandsfraude, zo blijkt uit onderzoek.

De Haagse zaken hebben De Krom en Kamp aardig op orde gekregen. Bijstand hervormd, eerste stappen gezet voor het koppelen van databases om fraude tegen te gaan. Het pensioenakkoord niet te vergeten. Het is dat de PVV voortijdig afhaakte, anders hadden ze ook de Wet werken naar vermogen door de Kamer kunnen loodsen. Die is echter op het altaar van Henk & Ingrid senior gesneuveld (bedankt daarvoor, trouwens). Henk & Ingrid senior hebben namelijk meer rechten dan mensen die elke dag om half zes 's ochtends opstaan om de economie draaiende te houden.

Afijn. Een deel van de overheidstaken wordt uitgevoerd door gemeenten. Die hebben door het huidige kabinet meer taken gekregen en worden daar niet voor gecompenseerd. Meer taken voor minder geld, eigenlijk is dat precies wat we vaker willen zien van de overheid. Ik was enkele weken geleden in Wageningen, waar het college van Burgemeester & Wethouders een begrotingsoverschot heeft gerealiseerd dat groter is dan de extra bezuinigingen die ze volgend jaar op hun dak krijgen. Dat is zo netjes dat ik bijna cynisch zou mompelen dat het dus blijkbaar wél kan met minder geld.

Eén taak hebben ze al jaren, maar blijken gemeenten nog steeds niet onder de knie te hebben. Ze laten voor 1 miljard euro aan fraude liggen omdat ze te weinig tijd investeren in onderzoek.

Volgens de vereniging hebben de fraudeurs vrij spel. In 2010 is 53 miljoen euro aan bijstandsfraude opgespoord, waarvan 8 miljoen in de provincie Utrecht. Het LCSR vermoedt dat het werkelijke fraudebedrag veel hoger is.

Dat is dus echt heel pijnlijk. 53 miljoen euro is slechts vijf tot tien procent van het totale geschatte fraudebedrag. Gemeenten zijn niet alleen verantwoordelijk voor de fraude-detectie, maar ook voor het uitbetalen van de bijstand. Het gaat dus niet om Rijksgeld dat ze weigeren terug te halen, maar om éígen geld. Dat plaatst de jammerverhalen over de korting van de bijdrage van het Rijk aan de gemeentebegroting ineens in een heel ander perspectief.