Is Kim Jong-Un een onschuldige of een levensgevaarlijke clown?
De laatste tijd doen we lacherig over Noord-Korea. Het landje wordt geleid door een stel malloten die geen idee hebben van wat er in de rest van de wereld gebeurt. Ze doen iedere keer weer precies hetzelfde: ze veroorzaken een crisis, eisen dit en dat, om vervolgens weer een tijdje stiller te worden... tot ze weer iets nodig hebben en het chantagespelletje van voren af aan begint.
We hebben dit nu al zo vaak meegemaakt dat we ons er eigenlijk geen zorgen meer om kunnen maken. Kim Jong-Un en z'n vrienden zijn een stel clowns. Als ze ons weer eens bedreigen lachen we even, halen we onze schouders op, en gaan vervolgens verder waar we zelf mee bezig waren.
Volkskrant-columnist Paul Brill
vraagt zich af of die houding wel zo verstandig is. Is Kim werkelijk ongevaarlijk, of moeten we hem met zijden handschoenen aanpakken?
Tijdens een paneldiscussie in Amsterdam afgelopen donderdag haalde Kees Homan, veiligheidsdeskundige van Instituut Clingendael, dan ook een beetje zijn schouders op over het nieuwste staaltje 'Koreaanse roulette', zoals The Economist het noemt. Hij ontwaarde vooral een rituele dans.
Zelfs in dat geval ben ik er minder gerust op dat het allemaal wel weer zal loslopen. We zijn heel wat gewend qua retorisch geweld uit Pyongyang, maar het bombastische gehalte is dit keer wel bijzonder hoog. Praktisch alle registers zijn opengetrokken: dictator Kim Jong-un heeft de 'staat van oorlog' met Zuid-Korea uitgeroepen en de Verenigde Staten te verstaan gegeven dat een nucleaire aanval aanstaande is, de media zwelgen in oorlogszuchtige taal en militair vertoon, de productie van plutonium in de reactor van Yongbyon is weer opgestart en het enige economische samenwerkingsproject van Noord- en Zuid-Korea is stilgelegd.
Dus, gaat hij verder, Kim kon het dit keer weleens menen. Vervolgens legt Brill uit dat hij niet verwacht dat Noord-Korea zelf een nucleaire oorlog begint, maar "het gevaar zit 'm in een klein, al dan niet geprovoceerd incident, dat vanwege de hysterische sfeer of door misperceptie en miscommunicatie escaleert". Zo'n escalatie, schrijft Brill, "kan snel noodlottige vormen aannemen", wat niet raar is gezien de vele troepen die zich aan weerszijden van de gedemilitariseerde zone bevinden.
Ik lach zelf ook regelmatig om Kim, maar Brill heeft natuurlijk wel degelijk een punt. Noord-Korea is en blijft een bijzonder gevaarlijk land. Je kunt er niet op vertrouwen dat het dit keer ook wel weer overwaait; dat het 't zoveelste toneelstukje is.
Alleen daarom al moeten het westen en Zuid-Korea er alles aan doen om Pyongyang zo snel mogelijk te doen vallen. Stuur geen cent meer naar het noorden, geef geen voedselpaketten meer. Laat het regime op natuurlijke wijze omvallen.
Op die manier weet je dan in ieder geval dat je over tien jaar geen intimidatie en chantage meer hoeft te accepteren, omdat Noord-Korea dan al lang een vrij land zal zijn. Dat plezante vooruitzicht lijkt me wel wat extra spanningen waard dit jaar.
