OM spuugt op graf van Ryan (18): Eist GEEN levenslang voor eermoord, maar 'slechts' 25 jaar!

Laten we even naar de feiten kijken die het ANP meldt. Ryan werd gevonden in het water van de Oostvaardersplassen. Haar polsen en benen waren vastgebonden met tape. Haar hoofd was ermee omwikkeld. Ze is verdronken, in doodsangst, verraden door haar eigen vlees en bloed. Dit was geen opwelling. Dit was geen 'foutje'. Dit was een kille, berekende executie omdat een meisje "te westers" wilde zijn.

Dat het OM hier geen levenslange gevangenisstraf voor eist, is een grof schandaal. Levenslang is in Nederland bedoeld voor de zwaarste misdrijven. Als het martelen, vastbinden en verdrinken van je eigen 18-jarige dochter in familieverband niet in die categorie valt, wat dan wel?

De eis van 25 jaar voor vader Khaled Al N. (53) betekent in de praktijk dat deze man, als hij zich een beetje gedraagt, op zijn 70ste weer vrij rondloopt. Hij heeft dan nog een oude dag. Ryan heeft helemaal niets meer. Haar leven is gestopt bij 18 jaar. De broers (23 en 25 jaar oud) komen er met 20 jaar vanaf. Die zijn begin 40 als ze buiten staan. Nog jong genoeg om een gezin te stichten en – God verhoede het – nog meer dochters te onderdrukken.

Het OM erkent zelf dat de vader een "hoofdrol heeft vervuld in het moordcomplot". Het woord 'complot' zegt alles. Ze hebben het besproken, ze hebben het gepland, ze hebben de spullen gekocht (de tape!) en ze hebben het uitgevoerd. Als je met voorbedachten rade, in vereniging, op zo'n gruwelijke wijze een moord pleegt, is er maar één passende straf: opsluiten en de sleutel weggooien.

Door 'slechts' 25 jaar te eisen, geeft het OM onbedoeld een signaal af aan bepaalde bevolkingsgroepen: "Eerwraak is erg, maar het is geen levenslang waard." Het bevestigt het beeld dat het leven van een vrouw in deze kringen minder waard is.

Ryan moest dood omdat ze zich "te westers" gedroeg. Ze wilde vrij zijn. Ze wilde leven zoals Nederlandse meisjes leven. Dat is haar fataal geworden. In plaats van een keihard statement te maken dat wij in Nederland onze vrouwen en meisjes beschermen met de zwaarst mogelijke straffen, komt justitie met een rekensommetje. 25 jaar. Een kwart eeuw. Het klinkt lang, maar het is eindig. De pijn van Ryan was oneindig.

Het is nu aan de rechtbank in Lelystad om te corrigeren waar het OM faalt. De rechter kan afwijken van de eis. De rechter kan besluiten dat de samenleving permanent beschermd moet worden tegen figuren die in staat zijn om hun eigen dochter en zusje te verdrinken om de 'eer' te redden. Levenslang is de enige straf die recht doet aan de horror die Ryan heeft moeten doorstaan. Alles minder is een belediging voor haar nagedachtenis en een gevaar voor onze rechtsstaat.