Messentrekker Tijn B. (19) wilde maar één ding: sterven door kogels van de Marechaussee

Volgens justitie ging het er allesbehalve onschuldig aan toe. Tijn zou bij de ingang een gastvrouw met een mes hebben bedreigd. “Laat mij naar binnen of ik steek je neer,” zou hij hebben geroepen. Vervolgens sprong hij over de poortjes alsof het een gymles was en maakte stekende bewegingen naar beveiligers die achter glas stonden.

Binnen barstte direct de paniek los. Volksvertegenwoordigers van de commissie Buitenlandse Zaken vluchtten halsoverkop naar beveiligde zones, en minister Veldkamp moest zelfs in veiligheid worden gebracht. Het hele gebouw ging op slot. Geen debatten meer, alleen de realiteit dat iemand met een mes zich in het hart van de democratie bevond.

Zijn advocaat schetst een totaal ander beeld. Volgens hem was Tijn zwaar depressief en suïcidaal. Hij kwam niet om schade aan te richten, maar om zichzelf door de Marechaussee te laten doden. “Hij wilde niemand vermoorden en bereidde ook geen terroristisch misdrijf voor,” zei zijn advocaat. Tijn zelf? Die verklaarde dat “als hij een politicus tegen het lijf was gelopen, er niets zou zijn gebeurd.”

Zijn plan was dus gruwelijk, maar doelbewust gericht op zichzelf. Hij had op de website van de Tweede Kamer gecheckt of er een debat bezig was, in de hoop dat er gewapende beveiliging aanwezig zou zijn. Dat was er. Alleen werd hij niet neergeschoten, maar gearresteerd.

Het Openbaar Ministerie gelooft het allemaal niet zo. Ze vinden het verhaal van Tijn behoorlijk “twijfelachtig.” Hij is, zeggen ze, een slimme jongen die heus wel wist dat er meerdere vergaderingen waren die avond. Met een mes naar het politieke centrum van het land reizen, dat kan gewoon niet zonder gevolgen blijven.

De rechter sloot zich daarbij aan: “Je hebt op agressieve wijze een mes getoond in de Tweede Kamer. Het is het centrum van de Nederlandse politiek en het hart van de democratie en dat geeft de verdenking van een terroristisch oogmerk.” Dus blijft Tijn voorlopig vastzitten in Vught, tot zijn grote frustratie: “Ik wil gewoon graag naar huis.”

In oktober wordt de zaak inhoudelijk behandeld. Eerst wordt zijn geestelijke gesteldheid grondig onderzocht. Want waar ligt de grens tussen een wanhoopsdaad en een misdrijf tegen de democratie? Justitie en rechter zijn er nog niet over uit — maar dat dit verhaal een staartje krijgt, is zeker.