Man met afgehakt hoofd gearresteerd in Khan’s Londen: Dit is het nieuwe normaal!

Op 25 juli 2025 meldde een X-post van hoofdredacteur Ongehoord Nederland Joost Niemöller dat een man in Londen werd gearresteerd met een afgehakt hoofd in zijn tas. Details zijn schaars, geen verrassing, want de mainstream media lijken dit soort incidenten liever te begraven dan te onderzoeken. Was het een terroristische daad? Een uit de hand gelopen misdaad? Een rituele moord? We weten het niet, en dat is precies het probleem. In plaats van antwoorden te eisen, scrollt de maatschappij verder, ongevoelig geworden voor de waanzin. Dit is geen geïsoleerd incident. Londen, onder het bewind van burgemeester Sadiq Khan, kreunt al jaren onder een golf van geweld. In het jaar tot maart 2024 registreerde de Metropolitan Police 15.182 mesincidenten, een stijging van 2,7% ten opzichte van het jaar ervoor, en 1.958 vuurwapenmisdrijven, een toename van maar liefst 31,9%. En toch lijkt niemand verantwoordelijkheid te nemen.

Dit is wat ons stoort: de normalisering van barbarij. Nog geen tien jaar geleden zou een man met een afgehakt hoofd in Londen een nationale schok hebben veroorzaakt. Krantenkoppen, parlementaire debatten, en oproepen tot actie zouden volgen. Nu? Het is een voetnoot, een kort berichtje dat verdwijnt tussen de clickbait en de woke onzin. We zijn zo murw gebeukt door de eindeloze reeks steekpartijen, terroristische aanslagen en andere gruwelen dat we onze schouders ophalen. “Een afgehakt hoofd? Wild.” En dan komt de reclame voor bruisballen.

Dit is ‘Khan’s Londen’, waar de straten onveiliger zijn dan ooit en de burgemeester meer tijd lijkt te besteden aan het bekritiseren van stop-and-search-tactieken dan aan het aanpakken van de chaos. Zijn Violence Reduction Unit mag dan worden geprezen, maar de cijfers liegen niet: het geweld blijft stijgen, en niemand lijkt er nog van op te kijken.

Het probleem is groter dan alleen Londen. Dit is het nieuwe normaal in het Vrije Westen. Of het nu gaat om de antisemitische incidenten in Spanje, waar Joodse kinderen uit een vliegtuig werden gegooid omdat ze Hebreeuwse liedjes zongen, of om de leugens van ngo’s zoals Save the Children die Hamas-propaganda verspreiden: onze samenlevingen lijken te capituleren voor geweld en haat. En de media? Die kijken liever de andere kant op of framen het als een incident, terwijl ze figuren zoals Frans Timmermans vrij spel geven om Israël te demoniseren en terrorisme te belonen. Het is een zieke cocktail van apathie, politieke correctheid en moreel verval.

Dit kan zo niet verder. Als we accepteren dat een man met een afgehakt hoofd door de straten van Londen loopt als ‘gewoon een dag in Khan’s Londen’, dan hebben we onze beschaving officieel opgegeven.