Nigel Farage slaat toe: historische winst voor Reform UK

De kandidaat van Labour werd na hertelling uitgeschakeld in wat eens een van hun meest veilige zetels leek. Voor het eerst in ruim vijftig jaar gaat het district nu naar een partij die pal staat voor immigratiebeperking, soevereiniteit en gezond verstand. Reform UK is geen protestpartij meer. Het is een opkomende kracht die de gevestigde orde doet wankelen.

Nigel Farage was persoonlijk aanwezig in Runcorn om de uitslag live mee te maken — en zijn reactie sprak boekdelen:

Farage heeft altijd gegrossierd in scherpe taal en vlijmscherpe analyses van het falende establishment. En opnieuw blijkt hij aan te voelen wat er leeft onder de Britten: woede over open grenzen, falende infrastructuur, hoge belastingen en leugens van zowel Labour als de Tories.

Het verlies in Runcorn is extra pijnlijk voor Labour. De vorige Labour-parlementariër, Mike Amesbury, moest opstappen na een veroordeling voor mishandeling van een kiezer. Een klap in het gezicht van de democratie — letterlijk.

Ooit had Labour hier een voorsprong van 15.000 stemmen. Nu zijn ze niet alleen hun zetel kwijt, maar ook het morele gezag. De nederlaag is compleet: hun kandidate Karen Shore verdween stilletjes zonder de pers te woord te staan.

De overwinning in Runcorn was geen toevalstreffer. Ook op andere fronten sloeg Reform UK toe. Andrea Jankyns, voormalig Conservatief parlementslid, werd gekozen tot burgemeester van Greater Lincolnshire — een regio met meer dan een miljoen inwoners.

In verschillende gemeenteraden in het hele land wisten Reform-kandidaten door te breken of de gevestigde partijen het vuur aan de schenen te leggen. Dit is geen lokale oprisping meer. Dit is het begin van een bredere politieke revolte.

De kersverse parlementariër Sarah Pochin, die de zetel in Runcorn won, vatte het sentiment in het land perfect samen:

Dat is precies het geluid dat Farage en Reform UK zo succesvol maken. Ze benoemen wat gewone mensen dagelijks ervaren: een politiek systeem dat praat maar niet levert, dat de deuren openzet voor massa-immigratie, dat de kosten van groene dogma’s op burgers afwentelt — en dan verwacht dat iedereen het zwijgend ondergaat.

De gevestigde partijen, de media en de Londense technocraten lachen Reform UK nog weg. Ze doen het af als “lokaal succes”, als “proteststemmen”. Maar ondertussen blijven de overwinningen zich opstapelen, en groeit het aantal Britten dat beseft dat Farage gelijk had.

Of het nu ging om de euro, de EU, migratie of nationale identiteit — Farage zat er zelden naast. En nu staat hij opnieuw aan de vooravond van een politieke doorbraak.

Bij De Dagelijkse Standaard volgen we deze ontwikkelingen nauwlettend. Want wat in het Verenigd Koninkrijk gebeurt, is een voorbode voor de rest van Europa. Het tijdperk van kartelpolitiek en doofpotdenkers loopt op zijn eind.

Reform UK is geen randverschijnsel meer. Het is het gevolg van jarenlang wanbeleid, arrogantie en minachting voor de gewone man. En als zelfs Labour-bolwerken vallen, dan weet je: de beer is los.