Zohran Mamdani wint New York: stad kiest socialisme boven gezond verstand

De 34-jarige Mamdani behaalde iets meer dan de helft van de stemmen, tegenover 41,6 procent voor de onafhankelijke Andrew Cuomo en 7 procent voor Republikein Curtis Sliwa. De uitslag werd al dagenlang voorspeld door de peilingen, maar het signaal dat ervan uitgaat, is duidelijk: New York is verder opgeschoven naar links dan ooit tevoren.

Mamdani presenteert zichzelf als een democratisch socialist, een term die in de praktijk neerkomt op grootschalige overheidsuitgaven, hogere belastingen en een onrealistisch geloof in gratis voorzieningen. Hij wil huurbevriezing, gratis openbaar vervoer en universele kinderopvang – plannen die miljarden dollars zullen kosten en waarvan zelfs de Democratische gouverneur Kathy Hochul al heeft gezegd dat ze “financieel niet haalbaar” zijn.

Tijdens zijn overwinningsspeech sprak Mamdani over “hoop” en “de volgende generatie New Yorkers die weigeren te accepteren dat de belofte van een betere toekomst een relikwie is uit het verleden.” Mooie woorden, maar ze verhullen de vraag waar die hoop precies van betaald moet worden.

President Donald Trump reageerde scherp, maar niet verrast. “AND SO IT BEGINS!”, schreef hij op Truth Social, verwijzend naar zijn eerdere waarschuwingen dat een Mamdani-bestuur New York financieel zou verzwakken. Trump had al gedreigd de federale steun aan de stad te heroverwegen als Mamdani zou winnen — een dreigement dat in werkelijkheid een waarschuwing was: Washington zou niet langer de rekening betalen voor ideologisch avontuur.

Tijdens de campagne werd Mamdani door Trump een “communist” genoemd, een label dat de jonge burgemeester zelf alleen maar lijkt te bevestigen met zijn uitspraken over de “corporate elite” en zijn belofte om de Israëlische premier Netanyahu te arresteren als die ooit voet zet in New York.

Mamdani staat voor een onmogelijke opgave. Zijn programma vereist geld dat New York eenvoudigweg niet heeft. De stad kampt met torenhoge schulden, leegstand in Manhattan en een groeiende middenklasse die de stad ontvlucht vanwege hoge belastingen en toenemende onveiligheid.

Zijn uitgesproken opvattingen over internationale politiek maken hem bovendien kwetsbaar. Zijn steun aan pro-Palestijnse groepen en harde woorden over Israël kunnen spanningen veroorzaken met federale instanties, buitenlandse partners en de Joodse gemeenschap in New York.

Met Mamdani kiest New York voor een politiek van identiteit, idealisme en symboliek – niet voor stabiliteit. Zijn achtergrond als kind van Oegandese immigranten met Indiase wortels spreekt tot de verbeelding, maar identiteit is geen beleidsplan.

President Trump zei eerder dat “New York ooit het hart van Amerika was, maar dat het onder Democratisch beleid is verworden tot een toonbeeld van chaos, misdaad en schulden.” Mamdani’s verkiezing lijkt dat patroon te bevestigen.

De komende jaren zullen uitwijzen of Mamdani de stad kan besturen, of dat hij slechts de zoveelste linkse dromer is die botst op de harde werkelijkheid van een stad die niet langer de luxe heeft om naïef te zijn.