Concertgebouw boycot Joodse zanger Chanoeka: Christenen voor Israël eist excuus – SGP slaat alarm over salonfähig antisemitisme

Want laten we eerlijk zijn: als dit geen salonfähig antisemitisme is, wat dan wel? En waarom pompen overheidsinstanties nog steeds subsidies in deze haatfabriek?

Laten we even de feiten op een rijtje zetten, we niet aan de slappe hap van NOS of NRC, die dit bagatelliseren als 'begrijpelijke keuze'. Het Koninklijk Concertgebouw, dat bolwerk van highbrow-cultuur, annuleert het jaarlijkse Chanoeka-concert – een traditie die de band met de Joodse gemeenschap viert – omdat hoofdvoorzanger Shai Abramson, een geliefde stem in Israël, banden heeft met het leger. Directeur Simon Reinink bromt: "Tegen onze missie in."

Alsof zingen voor soldaten die hun land verdedigen tegen jihadisten een misdaad is, terwijl Palestijnse vlaggen wapperen bij pro-Hamas-betogingen zonder een wenkbrauw te doen fronsen. De Stichting Chanukah Concert, organisator van dit feest, beraadt zich op juridische stappen – en terecht. Maar Christenen voor Israël gaat een stap verder: in hun brief aan bestuur en directie eisen ze niet alleen annulering van de annulering, maar ook een publieke mea culpa. "Door de weigering van Shai Abramson wordt een gevaarlijk precedent gezet voor verdere uitsluiting van Joodse Nederlanders," schrijven ze scherp.

En ze hebben gelijk: dit is de derde keer in twee jaar dat het Concertgebouw Joodse artiesten met Israëlische roots buitensluit. Van 'neutraal' naar neonazi-light – het is een glijdende schaal.

De SGP, die ouwe getrouwe in de Kamer met meer ruggengraat dan een hele GroenLinks-PvdA-fractie, steunt de brief voluit. Kamerlid Diederik van Dijk slaat alarm op X: "Alle steun voor de open brief van Christenen voor Israël met betrekking tot de laakbare actie van het Concertgebouw. De oplaaiende uitsluiting van Joden is uiterst gevaarlijk, maar dreigt salonfähig te worden. Alarmerend!"

Spot on, van Dijk – want in deze tijd van cancel-cultuur is antisemitisme geen faux pas meer, het is een feature. En dan Henk Westbroek, die Utrechtse bard met een neus voor onrecht, die het op X nog harder zegt: "Het is al salonfähig en bovendien komen bestuurders nooit op beslissingen terug; om gezichtsverlies te voorkomen. Antisemiet zijn wordt niet ervaren als iets dat gezichtsverlies geeft."

Westbroek heeft het door: dit bestuur, met hun ANBI-status en subsidiepot, voelt zich onaantastbaar. Waarom? Omdat de linkse elite, van Halsema tot Thom de Graaff, liever knielt voor de Moslimbroederschap dan Joden te verdedigen. En de belastingbetaler? Die mag opdraaien voor deze haatzaaierij.

Waarom, oh waarom, zetten overheidsinstanties niet zo snel mogelijk de subsidiekraan dicht bij dit soort organisaties die antisemitisch bezig zijn? Neem die ANBI-status af, trek de fondsen in, en laat ze maar zwemmen in hun eigen morele moeras. Het Concertgebouw slurpt miljoenen aan publiek geld – en in ruil krijgen we boycots tegen Joden. Dit is geen kunst, dit is collaboratie met haat. Tijd voor actie: boycot, eis excuses, en steun Christenen voor Israël en de SGP. Want in deze gestoorde wereld wint vrijheid niet met applaus, maar met verzet. En als we nu niet opstaan, is de volgende stap een verbod op de menora – of erger.