Obama's begroting

Begroting.

Morgen komt President Obama eindelijk met zijn begrotingsplan zoals de wet hem voorschrijft, alleen twee maanden te laat. Het Huis van Afgevaardigden en de Senaat hebben beiden hun eigen begrotingsplan al goedgekeurd. Obama stelt in zijn begrotingsplan voor om de belastingen met 800 miljard te verhogen en 1.450 miljard dollar meer uit te geven, waaronder het grotendeels terugdraaien van de Sequester, de automatische bezuinigingen van 1200 miljard die vorige maand in werking zijn getreden. Volgens de Republikeinse oppositie betekent Obama's begrotingsplan een verhoging van de staatsschuld met zo'n 7000 miljard de komende tien jaar en Obama is al de Koning van de Staatsschuld, een titel die hij met verve heeft overgenomen van de vorige president, George W. Bush. Obama noemt zijn begrotingsplan - met extra belastingen en extra uitgaven - een evenwichtig begrotingsplan.

Daartegenover staat dat Obama een bezuiniging zou voorstellen op enititlements als Medicare en Social Security van 900 miljard. Dat is een gewaagde stap voor Obama, die is herkozen na een gemakzuchtige, links-populistische campagne met een behoudzuchtig programma dat weinig hervormingsgezind is en zijn onverantwoorde begrotingspolitiek gewoon voortzet. Met die bezuinigingen maakt hij zich niet populair bij de SP-vleugel van zijn partij, die niet aan bestaande rechten willen komen. Ongeveer 90 Democratische leden van het Huis van Afgevaardigden hebben een plechtige verklaring ondertekend waarin zij hebben beloofd dat zij niet zullen bezuinigen op entitlements, wat zoiets betekent als rechten of verworvenheden. In de berichtgeving over Amerikaanse politiek wordt vaak het beeld geschapen van de Republikeinse Partij als een Party of No onder druk van een extreme vleugel, de Tea Party. Minder staatsschuld en het het begrotingstekort wegwerken is in dit beeld een extreem standpunt.

Maar de links-conservatieve elementen - vandaar de vergelijking met de SP in Nederland - in de Democratische Partij, die hilarisch genoeg ook nog progressief worden genoemd, kunnen er ook wat van. Deze linkervleugel van de Democratische Partij stemde in 2011 tegen de verhoging van het wettelijk schuld plafond, stuurde aan op belastingverhoging voor iedereen bij de fiscal cliff in januari - wat een recessie tot gevolg zou hebben gehad - en is tegen iedere bezuiniging op entitlements. De Tea Party wordt gezien als de boogeyman, die de schuld krijgt - soms terecht, soms onterecht - van het gepolariseerde politieke klimaat in de VS waarbij de bereidheid om concessies te doen uitermate gering is. Hierbij blijft de onwil van de Far Left om compromissen te sluiten onderbelicht in de berichtgeving over Amerikaanse politiek.