Weekoverzicht Brussel, week 29

Week 29 alweer, een week zonder echt schokkend wereldnieuws, want we zijn er intussen aan gewend geraakt dat in islamitische landen geweld, veel geweld, onderdrukking mensenrechten en massale verkrachtingen van (vooral blanke) vrouwen plaatsvindt. Wel typisch dat een EU, die bekend staat als protégé van diezelfde mensenrechten slechts wat flauwe protesten heeft laten horen. Niet alleen in Turkije, maar ook in Egypte. Maar merkwaardigerwijs wel weer als het over Syrië en met name de palestijnen gaat. Brussel heeft afgelopen week zelfs aangekondigd dat bedrijven geen financiële steun meer ontvangen, indien zij (blijven) werken in door Israël 'bezette' gebieden.

Wat gebeurde er nog meer van de week?

Opvallend bericht op de zaterdag was de openlijke controverse tussen Frankrijk en Duitsland over wie de zeggenschap krijgt over de beoogde Banken Unie. Volgens het voorstel van de Franse eurocommissaris Barnier (Interne markt) zou de macht uitsluitend en volledig bij de EC moeten komen te liggen. Duitsland voelt daar -uiteraard- niets voor om die macht geheel in handen van de EC te leggen. Dat Frankrijk dat wel wil zegt genoeg over de nog altijd grote Franse invloed in Brussel.

Dan de zondag. De Spaanse minister van Financiën, Luis de Guindos, bestond het om voor het oog van de natie te verklaren dat 'de crisis voorbij is'. Het zou de vraag zijn hoe snel het herstel zou inzetten. Voor de vorm benadrukte hij nog wel dat Spanje door moest gaan met 'hervormen'. De lidstaatbobo's hebben de voorzeglesjes uit Brussel goed uit het hoofd geleerd. Maar serieus, hoe blind moet je zijn om te verklaren dat de crisis, door De Guindos eufemistisch aangeduid als 'recessie', voorbij is? Het ergste moet nog komen, Spanje is één groot zwart gat van vastgoed ellende. Die ellende staat op de balansen van de caja's en is (nog) niet zichtbaar in de Spaanse staatschuld. Vandaar dat -via de Spaanse overheid- de banken rechtstreeks met ons belastinggeld geherkapitaliseerd worden.

De nieuwe werkweek opende met het bericht dat kredietbeoordelaar Fitch het Europese noodfonds EFSF had afgewaardeerd. Belangrijkste reden: de dramatisch slechte stand van zaken van de Franse economie en de financiering van de Franse staat. Ja heus, de crisis is voorbij meneer De Guindos.

De dinsdag dan. Een hele reeks slecht-nieuws berichten. Ik pik er drie voor u uit. Het eerste betreft een dramatische daling van de autoverkopen in de eurozone. Met Nederland als trieste koploper. Kennelijk sorteren de herhaalde oproepen van onze minister-president geen enkel effect, want de verkopen halveerden ruimschoots. Het enige EU land dat wel een positief cijfer scoorde was Groot-Brittanië, maar die doet dan ook niet mee aan de euro en betaalt ook niet mee aan de krankzinnige geldverspilling richting Zuid-Europa.

Het tweede bericht houdt enigszins verband met het eerste: Brussel staat een Franse ban op Mercedes-Benz toe. Ik weet niet hoe het met u zit, beste lezer, maar dit besluit lijkt mij nu niet bepaald in lijn met de letter én de geest van de afspraken rondom een eficiënt werkende Interne markt. Wat vind Wientjes hier eigenlijk van? Of commissaris Kroes? Of de man die er nu over gaat, de Fransman Barnier? Officieel is de stok die Frankrijk gevonden heeft om een verkoopverbod op te leggen aan nieuwe auto's van de A-, B- en SL-klasse van Mercedes, een niet door de EU toegestane koelvloeistof. Die zou zogenaamd leiden tot klimaatopwarming. Eurocommissaris Industrie, de Italiaan Tajani:

Bullshit natuurlijk. Het gaat hier om de belangen van de kwijnende Franse (en Italiaanse) autoindustrie.

Het derde bericht van deze dinsdag was het bericht, dat de internationale handel van de eurolanden afneemt. Tot overmaat van ramp presenteerde de OESO diezelfde dag een alarmerend werkloosheidsrapport, waarin met name voor de eurozone landen een dramatisch beeld in het vooruitzicht wordt gesteld. Helaas ook voor Nederland.

Midweeks werd bekend, dat onze Griekse jokkebrokken, die vorige week al 6 miljard van goed Noord-Europees belastinggeld hadden ontvangen, nu weer acuut 10 miljard extra nodig hadden. Natuurlijk werd dat door de EC ontkend, maar u en ik weten wel beter, sterker nog, ik durf er een goede fles ouzo op te zetten dat het niet bij die tien miljard blijft.

Het mag dan ook geen verbazing wekken, dat de Duitse minister van Financiën, Schäuble, de volgende dag, donderdag dus, naar Athene vertrok om eens te horen hoever de Grieken nu zijn met hun hervormingen, die al drie-en-half jaar op zich laten wachten. Uitkomst van de bespreking was, dat in ruil voor 100 miljoen euro aan Duitse investeringen in het Griekse MKB, de Grieken eind volgend jaar 15.000 ambtenaren zullen ontslaan. You don't believe it! Overigens, maar dit geheel terzijde hoor, had de Griekse regering een 24 uur durend protestverbod afgekondigd, gedurende het bezoek van Schäuble. Van de oorspronkelijke bakermat van de Westerse democratie is geen spaan meer heel.

Ander opmerkelijke zaak was dat Eurocommissaris Reding afgelopen woensdag had gezegd, dat het IMF niet meer nodig was bij de financiering van de eurocrisis (dat dank je de koekoek, het IMF heeft zelf geen zin om aan een dood politiek paard te blijven trekken): zij sprak over 'het uitfaseren van de troijka'. Dit bericht werd de volgende dag echter prompt ontkend door collega eurocommissaris Rehn, die juist zei dat de troika 'is here to stay'. Het is een grote janboel daar in Brussel.

Dan vandaag, de vrijdag. Het is nog (vroege) ochtend op het moment van dit schrijven, en dus nog geen noemenswaardig nieuws uit Brussel. Maar wel uit Washington, waar het beleid van FED's BB (Ben Bernanke, TP) ertoe zal leiden, dat de eerstkomende tien, twintig jaar geen gezond monetair beleid mogelijk is. Ook niet in Europa. Hoelang Ben er nog zit durf ik niet te voorspellen, maar de drie kandidaten die als opvolger worden genoemd, zullen het monetaire beleid niet strenger, maar nóg soepeler maken. Het is werkelijk hopeloos. Intussen denkt de G20 na over hoe men nóg meer belasting kan innen van burgers en bedrijven. Men hoeft geen glazen bol te hebben of over boven-zintuigelijke waarneming te beschikken om te begrijpen, dat het monetaire beleid, dat momenteel gevoerd wordt aan beide kanten van de oceaan, tot een catastrophe zal leiden. Niet nu, maar wel binnen één á twee generaties...Maar de verantwoordelijken voor deze financieel-economische ramp kijken dan van boven toe. Naar het verval van het ooit Vrije en welvarende Westen.

Tot de volgende Keek.