Zomaar een door-de-weekse-eurodag

Geen categoriejul 04 2013, 17:44
Terwijl vandaag in de Verenigde Staten de Onafhankelijkheidsdag wordt gevierd, glijdt de EU steeds verder af naar een dictatuur. Nu zal ik de laatste zijn die de EU met de VS zou willen vergelijken, daarvoor zijn de onderlinge verschillen in taal, cultuur en economiën simpelweg te groot, maar euro-believers doen dat maar al te graag en al te vaak. Zij stellen de VS vaak als voorbeeld voor de EU: een Verenigde Staten van Europa, hun zo vurig gekoesterde federale fantasie! Maar het gaat helemaal niet zo goed met die euro. Hier een greep uit het nieuws van gisteren, zomaar een midweekse dag in juli anno 2013.
Griekenland krijgt een ultimatum van de troika: het landje voldoet voor de zoveelste keer niet aan de afgesproken doelstellingen. Maandag moet er een geloofwaardig verhaal liggen, anders gaat de volgende tranche van 8 miljard niet door. Maar geen enkele insider twijfelt eraan dat de Grieken hun geld niet zullen krijgen. De eurocraten laten zich simpelweg gijzelen door de euroleugenaars. Het begint eentonig te worden.
De grootste Duitse zakenkrant, het Handelsblatt, kopte dat de eurocrisis weer helemaal terug is van (nooit helemaal) weggeweest. In dezelfde krant verscheen tegelijkertijd een opiniestuk, dat de euro aan invloed inboet in de wereld.
Het rating bureau S&P nam alvast een voorschot op de beoogde BRRD (Bank for Resolution and Recovery Directive), u weet, dat beoogde vehicle van eurogroep voorzitter Dijsselbloem, waar goed geld met kwaad geld vermengd dreigt te worden en verlaagde de ratings van de Europese banken.
Marktonderzoeker Markit maakte bekend dat de dienstensector van de eurozone alwéér verder was gekrompen. Zelfs in Duitsland. De euroloze Britten daarentegen mochten de hoogste groei van de afgelopen twee jaar noteren...
De absolute top van de ECB (voorzitter Draghi himself en bestuurslid Asmussen) ontvingen de nieuwe minister van Financiën en de president van de centrale bank van Cyprus om de noodlijdende situatie op dat mediterane eilandje te bespreken. Want het recent nog verstrekte tienmiljarden-pakket bleek niet voldoende om welke economische groei dan ook te realiseren.
Maar ook in Griekenland helpen de honderden miljarden steun niet. Onder de kop 'Falende Grieken wakkeren eurocrisis aan' werd nog eens uitgelegd dat de eurocrisis aanpak van de eurocraten uit Brussel de zaken niet beter hadden gemaakt, maar erger.
En ook uit Spanje en Portugal geen goede berichten: met een nog altijd zeer fors tekort op de begroting, een toenemende werkloosheid en een negatieve economische groei is het einde van de eurocrisis in Spanje nog lang niet in zicht. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de massieve afwaarderingen van het nog altijd veel te hoog op de bankbalansen staande vastgoed van de caja's. Wacht maar als die zichtbaar worden. Maar dan is er de BRRD natuurlijk en kunnen de met Nederlands belastinggeld geredde Nederlandse banken opdraaien voor hun Zuid-Europese familieleden.
En dat alles ondanks een enorme interne devaluatie in die zuidelijke periferie: de lonen zijn in alle zuidelijke lidstaten (met uitzondering van Italië) fors tot zéér fors gedaald. Maar het helpt allemaal niet. Sterker nog, de binnenlandse vraag is dermate afgenomen, dat de kostprijs per eenheid product zelfs is gestegen! Interne devaluatie helpt dus niet, wat nodig is, is monetaire devaluatie, die alleen mogelijk gemaakt kan worden door een terugkeer naar de eigen munt, zodat een land die munt kan devalueren en een eigen rentebeleid kan voeren.
De Telegraph legde in een opiniestuk de vinger op de zere plek door te wijzen op de enorme verschillen tussen de Duitse en de Portugese economie. Want naast Griekenland, Cyprus en Spanje is de situatie in Portugal eveneens alarmerend. Het heeft geleid tot een heuse kabinetscrisis, waarbij premier Coelho weigert om het ontslag van zijn minister van buitenlandse zaken, Portas, te aanvaarden, teneinde te voorkomen dat het kabinet valt.
Heel vak Zuid bewijst: one-size-fits-none!
Maar in plaats dat de euro-elite deze realiteit onder ogen wenst te zien, draaft zij, doof en blind voor alle tekenen aan de wand, voort op het ingeslagen doodlopende pad. De aanpak van deze eurocrisis door de elite is ronduit mismanagement. Het is niet om aan te zien.
Maar ook in eigen land laten de gevolgen van deze eurocrisis zich zien. De prijzen van koopwoningen dalen verder en verder, ondanks de nog altijd forse fiscale subsidiëring. Het aantal gedwongen huisuitzettingen is in de eerste helft van dit jaar met bijna 50 procent toegenomen. De werkloosheid heeft een recordhoogte bereikt. En dan bestaat onze premier Rutte het om werkloze buitenlanders naar Nederland te halen! Dat, terwijl ook bij ons de jeugdwerkloosheid schrikbarende vormen aan heeft genomen. Dit kabinet spoort niet en is volkomen de weg kwijt.
Kortom, wie kijkt naar de berichtgeving op een willekeurige dag midden in de week, die kan zelf constateren dat zowel in de Zuidelijke periferie, in de eurozone als geheel, bij de centrale banken en in ons eigen Nederland het gewoon kommer en kwel is met die euro. Het is een regelrechte ramp.
De eurotent staat in de brand, maar onze Tweede Kamer gaat gewoon twee maanden met reces.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten