Dodelijk fatbike-drama: steeds meer roep om verbod

Steeds meer mensen trekken aan de bel. Hoe lang nog tot er echt iets verandert?

Fatbikes zijn de laatste jaren uitgegroeid tot een ware hype. Grote banden, dikke frames, elektrische ondersteuning en – laten we eerlijk zijn – een straatbeeld vol jonge, vaak roekeloos rijdende bestuurders. De marketing richt zich rechtstreeks op jongeren, maar van enige begeleiding of opleiding is geen sprake. Geen helm. Geen rijbewijs. Geen inzicht in verkeersregels.

Het gevolg? Een groeiend aantal ongelukken, vaak met dramatische afloop. Het is geen toeval dat gemeenten, scholen en verkeersdeskundigen steeds luider roepen om maatregelen. Want deze dodelijke trend móet gekeerd worden.

Wat fatbikes zo gevaarlijk maakt, is de combinatie van snelheid en gebrek aan toezicht. Een kind van 12 kan met 25 kilometer per uur zonder helm of ervaring de straat op. Het zijn geen gewone fietsen – het zijn in feite gemotoriseerde voertuigen. En dan moeten we ons afvragen: waarom behandelen we ze dan niet als zodanig?

Gisteren werd het pijnlijk duidelijk: een jong meisje, nog net geen tiener, zwaargewond in Den Haag. Een jongen van zeventien, doodgereden in Oss. Zijn fatbike lag meters verderop – zo hard moet het gegaan zijn.

Dit zijn geen incidenten meer. Dit zijn symptomen van falend beleid.

In Den Haag wordt al voorzichtig gesproken over een helmplicht. In sommige gemeenten wordt zelfs gekeken naar een lokale fatbike-beperking of verbod. Anderen willen een verkeersinstructie of zelfs een speciaal rijbewijs voor jongeren die op een fatbike willen rijden.

Is dat overdreven? Niet als we kijken naar de feiten. Want wat nu gebeurt, is dat jongeren met minimale ervaring op zware voertuigen rijden, zonder regels, zonder bescherming, en vaak zonder enige begeleiding van ouders of instanties.

Het resultaat zien we dagelijks op straat – en nu dus in het mortuarium.

Wat dit dossier extra pijnlijk maakt, is de laffe houding van veel politici. Want ja, de fatbike-industrie groeit. Ja, er zit geld in. Maar hoeveel jonge levens moeten nog worden verwoest voordat iemand zegt: genoeg is genoeg?

Ouders verdienen het recht om hun kinderen veilig naar school te laten fietsen. En jongeren verdienen bescherming – desnoods tegen zichzelf. Dit is geen pleidooi voor betutteling, dit is een oproep tot gezond verstand. Wie een voertuig van tientallen kilo’s met elektrische kracht kan besturen, moet ook aan minimale veiligheidseisen voldoen.