In Soest, een doorsnee Nederlandse gemeente, zien we een schrijnend voorbeeld van hoe de Nederlandse burger keihard wordt genegeerd ten faveure van statushouders. De cijfers liegen er niet om: 107 woningen toegewezen aan evenveel statushouders, terwijl maar liefst 2210 starters moeten vechten voor een schamele 121 woningen. Dit is geen beleid, dit is verraad aan onze eigen bevolking. De prioriteiten van onze overheid zijn kristalhelder en de boodschap is simpel: Nederlanders laatst. Het is tekenend voor het falende, polariserende beleid dat we al jaren zien. De vraag die op ieders lippen brandt – "Wanneer krijgen mijn kinderen een huis?" – blijft onbeantwoord. De lokale held Peter van den Brink probeerde tijdens een bewonersavond deze cijfers te delen, maar werd monddood gemaakt. Een duidelijker voorbeeld van hoe onze zorgen onder het tapijt worden geveegd, is er niet. Dr.
Jan van de Beek deelt dit tragische verhaal op X.
(Artikel gaat verder onder deze oproep) DDS en EerlijkEten zijn een ontzettend belangrijke PETITIE begonnen. Waarom? Om ervoor te zorgen dat producenten duidelijk moeten maken op etiketten dat er INSECTEN in hun voedselproducten zitten als dat het geval is. Want momenteel is dat NIET zo. Walgelijk! Je kunt dus per ongeluk meelwormen en andere viezigheden naar binnen werken. Teken onze petitie voor Betrouwbaar Voedsel. De situatie in Soest is geen uitzondering, maar regel. Terwijl statushouders met open armen worden ontvangen en verzekerd zijn van huisvesting, staan Nederlandse starters in de kou. De overheid lijkt maar één ding belangrijk te vinden: het voldoen aan opgelegde taakstellingen vanuit het rijk om statushouders en asielzoekers te huisvesten. Maar waar blijft de taakstelling voor het eigen volk? Waar blijft het beleid dat onze kinderen een dak boven hun hoofd biedt?
Dit beleid leidt onvermijdelijk tot spanningen binnen de samenleving. Het is een recept voor maatschappelijke ontwrichting. De solidariteit en loyaliteit van Nederlanders ten opzichte van hun eigen land worden hiermee ernstig ondermijnd. Hoe kun je je nog verbonden voelen met een land dat jou en je kinderen aan de kant zet?
Soest heeft donderdagavond een raadsdebat over tijdelijke woningen en vluchtelingenopvang. Maar laten we wel wezen: zolang de focus niet verschuift naar het daadwerkelijk oplossen van de woningnood onder Nederlanders, zijn dit soort debatten niets meer dan doekjes voor het bloeden. De gemeente Soest – en met haar vele andere Nederlandse
gemeenten – heeft een keuze gemaakt, en die keuze is duidelijk niet in het voordeel van haar eigen burgers.
