'Invoering van euro in Italië ongrondwettig'

Deze juridische claim is enkele dagen geleden ingediend door Marco Mori (1978) en Magdi Cristiano Allam (1952), een tot het katholicisme bekeerde ex-moslim uit Egypte, die vanaf zijn twintigste in Italië woont en sinds 1987 Italiaan is. Volgens Allam betekent de invoering van de munt een ongrondwettelijke soevereiniteitsoverdracht en niets meer of minder dan 'een financiële staatsgreep'. De claim is helaas alleen in het Italiaans, maar met een vertaalprogramma komt u een heel eind. Elke Italiaan kan die aanklacht zelf ook indienen bij het Italiaanse Openbaar Ministerie, per post of via internet.

Allam en zijn onderzoeksgroep beschuldigen in de eerste plaats Giuliano Amato en Romani Prodi ervan dat zij met het overdragen van de bevoegdheid aan de ECB 'om geld te scheppen uit het niets' tegen de belangen van het land hebben gehandeld door accoord te gaan met 'Maastricht' (art. 106; later art. 130 Verdrag van Lissabon). Daar werd immers de basis werd gelegd voor de euro en de latere Europese Centrale Bank. Daarnaast verwijten ze met name de gewezen premiers Mario Monti en Enrico Letta plus de Italiaanse president Georgio Napolitano, dat zij vervolgens 'schaamteloos' diverse bepalingen uit de grondwet hebben genegeerd bij de invoering van de eenheidsmunt. Vanzelfsprekend wordt ook de huidige premier, Matteo Renzi, verantwoordelijk gehouden, omdat hij doorgaat met het gevoerde eurobeleid.

Volgens Mori en Allam betekende 'Maastricht' en later 'Lissabon', dat lidstaten verplicht waren om 'buitensporige tekorten' te vermijden (dat klopt, maar niemand hield zich er aan, om te beginnen de Duitsers en de Fransen niet, red.). Allam stelt dat de Italiaanse Centrale Bank in juli 1981 in feite de Italiaanse financiële soevereiniteit uit handen heeft gegeven door niet meer verplicht de door het ministerie van Financiën uitgegeven Italiaanse staatsobligaties op te moeten kopen. Door de geldschepping, die hiervan het gevolg was verdubbelde de Italiaanse staatsschuld in tien jaar tijd van 55% naar 115%, aldus de onderzoekers.

Het proces van geldcreatie onttrekt zich door de bepalingen uit de Verdragen grotendeels aan democratische controle. De vorming van de ESCB, het Europese stelsel van centrale banken is in strijd met artikel 1, 11 en 47 van de Italiaanse grondwet, zo claimen Mori en Allam. De inperking van de nationale soevereiniteit is tweeledig: de EU dirigeert het economisch beleid, de ECB het financiële. Bovendien ontneemt het Verdrag lidstaten de mogelijkheid om hun munt monetair te devalueren. In de woorden van Allam:'de munt kan zich niet langer aanpassen aan de economie, maar de economie zal zich moeten aanpassen aan de medaille'. Mooi gezegd. Het feit dat de ECB het monopolie krijgt op gelduitgifte is in strijd met de grondwet. Bovendien, zo zeggen Mori en Allam, voert de ECB geen onafhankelijk beleid, maar dient zij de belangen van haar leden, de grootbanken. Waar hebben we dat meer gehoord?

Maar dat is nog niet alles. Door ook de belangrijkste prijs in een economie, de rente, 'weg te geven' door een eenheidsrente te accepteren verloor Italië de controle over haar economische kracht. Ook dit is in flagrante tegenspraak met artikel 47 van de grondwet, dat bepaalt, dat uitsluitend de Italiaanse Republiek de kredietverlening bepaalt. Nu worden alleen de aandeelhouders van de Centrale Banken er beter van, aldus Allam. Hij wijst op de -weinig bekende- EC verordening 1466 van juli 1997, waarin het Stabiliteits- en Groei Pact, inclusief de 'buitensporige tekort procedures' voortaan door 'Brussel' worden bepaald en de economische en financiële manouvreerruimte van onafhankelijke lidstaten aan banden wordt gelegd. Allam noemt de gang van zaken zelfs 'een criminele overdracht van bevoegdheden die zijn weerga in de geschiedenis niet kent'.

Deze Italiaanse aanklacht kan sinds kort door iedere Italiaan ondertekend en ingediend worden. Voor degenen met verstand van zaken is het interessant om te bekijken of zo een aanklacht ook naar Nederlandse juridische termen te vertalen is, met eenzelfde concept, zodat iedere Nederlander ook zo'n aanklacht kan indienen tegen alle volksvertegenwoordigers, kabinetsleden en ECB sinds 1992. Maar dat verdient eerst nauwgezet onderzoek en juridisch denkwerk.