Ik geloof Alexander Pechtold niet

Toen ik gisteren las dat Alexander Pechtold pleitte voor lastenverlaging in ruil voor begrotingssteun, moest ik onbedaarlijk lachen. Premier Rutte zei eerder namelijk dat er geen ruimte voor lastenverlaging is zolang hij in het Torentje zit. Hilarisch dus, dat uitgerekend een van de drie loyale gedoogpartners van het nivellerings- en lastenverzwaringskabinet amper een maand voor de gemeenteraadsverkiezingen plotseling de belastingen wil verlagen.

Het is dan ook totaal niet geloofwaardig dat Pechtold vandaag in een interview in De Telegraaf de oorspronkelijke VVD-agenda van lastenverlagingen kaapt. Niet dat de VVD daar nog iets mee doet tegenwoordig, maar dat Pechtold er nu mee op de proppen komt, komt alleen maar omdat hij van zijn campagneteam heeft gehoord dat hij met die verkiezingsbelofte in de grootste krant van het land voormalige VVD-stemmers kan paaien.

Een prima punt, maar nogmaals, het is ongeloofwaardig als het uit de mond van Pechtold komt. Pechtold beweert dat zijn wens voor lastenverlaging (lees: minder lastenverhoging) een harde eis is, maar dat valt nog te bezien. Want Pechtold is een opportunist pur sang. Hij wil helemaal geen lastenverlaging - anders had hij het kabinet niet gedoogd maar gewoon naar huis gestuurd - hij wil slechts invloed. Het liefst wordt hij minister in het derde kabinet-Rutte. De slimmerik.

Pechtold gebruikt een typisch VVD-onderwerp om te kunnen scoren bij de VVD-kiezer en om een onderhandelingspositie te bemachtigen, net zoals ChristenUnie-leider Arie Slob laatst iets riep in een tv-programma over de strafbaarstelling van illegaliteit. That's all. Niks geen belastingverlagingen. Kiezers zijn echt niet zo dom als Pechtold denkt. Voor de zekerheid herhaal ik het nog één keer: die belastingverlaging waar Pechtold nu plotseling voor pleit komt er niet.