Links brengt de wachtlijsten terug

Tijdens het debat bij Knevel en Van den Brink donderdagavond wezen Alexander Pechtold (D66) en Mark Rutte (VVD) er al op: door de marktwerking in de zorg terug te draaien, nemen de linkse partijen een stap terug in de tijd. Hoe was het immers gesteld met de zorg voor de hervormingen van Balkenende II, een kabinet van CDA, D66 en VVD dat in 2005 de marktwerking introduceerde?

Menigeen zal zich de situatie van de jaren negentig kunnen herinneren: het ging economisch zeer goed in Nederland. Toch waren er wachtlijsten in de zorg. Patiënten moesten maanden wachten op een nieuwe knie of een heupoperatie. Pechtold bracht terecht in herinnering dat de mensen die het konden betalen, hun heil zochten bij een privékliniek of in het buitenland. Dat is de tweedeling in de zorg die de PvdA en SP juist willen voorkomen!

Beide socialistische partijen willen de private zorgverzekeringsmaatschappijen vervangen met regionele inkoopkantoren om ruim 1 miljard euro te bezuinigen. De PvdA snijdt zelfs het meest in de zorg van alle grote partijen. Er wordt een rem gezet op de stijgende kosten op de meest simpele manier: door een maximum te stellen aan de jaarlijkse uitgaven. Dan krijg je precies waar Pechtold en Rutte op wezen: als het geld in oktober op is, moet de patiënten maar in januari terugkomen wanneer het ziekenhuis of zorgkantoor weer een zak geld heeft gekregen van de overheid.

Het staat letterlijk in de analyse van het CPB (PDF). Voor de Partij van de Arbeid en SP is de paragraaf precies hetzelfde. Met andere woorden: Er is tussen de PvdA en SP geen enkel verschil als het op de marktwerking de zorg aankomt.

De uitweg waar Emile Roemer mee op de proppen kwam is misleidend. Het probleem is de budgetering, zei de voorman van de Socialistische Partij, niet het systeem. Oftewel: als de centrale plancommissie de kosten verkeerd heeft ingeschat (stel je voor!) en het geld in oktober op is, moet de overheid maar bijspringen met meer geld. Geen enkele regering die die belofte waar kan maken. Dat gebeurt misschien één jaar, wanneer er een overschot is op de begroting (sowieso onwaarschijnlijk als links regeert), maar we hebben ons ook te houden aan de Europese begrotingsregels die zeggen: geen tekort dat groter is dan 3 procent van het bruto binnenlands product.

Daar heeft Roemer ook een uitweg voor gevonden. Hij houdt zich simpelweg niet aan de begrotingsregels. Lekker makkelijk. De rekening wordt zo doorgeschoven naar de volgende generatie. Dat noemt de SP dan "solidariteit."

Samsom was hier minder duidelijk over. De PvdA laat zich er graag op voorstaan dat het wel met de centen om kan gaan, dus moeten we er maar vanuit gaan dat het in oktober de patiënt glashard "nee" verkoopt.

Verontrustender is dat beide partijen de patiënt weer afhankelijk maken van de overheid. Of hij in oktober geopereerd kan worden of moet wachten tot volgende jaar hangt af van het kabinet dat er op een gegeven moment zit. De minister van Volksgezondheid beslist voor duizenden Nederlanders of zij nu of over drie maanden een nieuwe heup krijgen. De burger wordt weer afhankelijk van de staat. Dat is collectivisme in de praktijk en er is niets menselijks of sociaals aan.

Van de tien grote partijen willen CDA, ChristenUnie, D66, GroenLinks, SGP en VVD wel doorgaan met de marktwerking. Weet dus wat U kiest in september.

Foto: Wikicommons / FEMA