5-1: een ongelooflijk mooie overwinning.
Het was me het avondje voetbal wel. Waar jan en alleman dacht dat Oranje eigenlijk geen goede kans zou maken tegen Spanje bleek het tegendeel waar te zijn. Het begon allemaal vrij matig - Nederland kreeg weliswaar de eerste grote kans van de wedstrijd (die moet erin Sneijder!), maar verdedigend was het af en toe gatenkaas. De Spanjaarden kregen een paar grote kansen en een (onterechte!) penalty, die jammer genoeg benut werd.
Vervolgens kregen de Spanjaarden een grote kans op 2-0, maar Cillessen kon de bal tegenhouden.
Daarna ging Oranje ineens los. Kort voor rust scoorde Robin van Persie een schitterende goal - met het hoofd, vliegend door de lucht na een geweldige voorzet van Daly Blind. Meteen daarop was het rust.
In de tweede helft was het voor Oranje één groot voetbalfeest. De verdediging was beter georganiseerd (of zo leek het tenminste), en de aanvallers hadden opeens de avond van hun leven. Arjen Robben scoorde op bijzonder fraaie wijze de 2-1 (of de 1-2 eigenlijk), alweer na een voorzet van linksback Blind. Vervolgens werkte Stefan de Vrij een corner in het doel van de Spanjaarden (Ikel Casillas bedankt), daarna sloeg Van Persie weer toe (alweer bedankt Casillas) en tenslotte mocht Robben het 5-1 maken.
Daarna kwamen er zowaar nog kansen om er 6-1, 7-1 en meer van te maken. De stand bleef hetzelfde: 5-1. Een geweldig resultaat voor Oranje, ene grootse overwinning.
Toch moeten we niet opeens doen alsof we de grote titelkandidaat zijn. Dat is namelijk niet zo. Nee, ook niet na deze overwinning. We kunnen ervan genieten, maar de werkelijkheid is dat Duitsland, Argentinië en Brazilië normaal gesproken gewoon beter zijn. Niet vanwege onze aanvallers en ons middenveld (die zijn prima), maar vanwege onze verdediging.
De meeste verdedigers hebben relatief weinig ervaring en komen gewoon klasse tekort, wat dan ook de reden is dat Nederland vandaag met het 5-3-2 systeem speelde. Dat was een meesterzet van bondscoach Louis van Gaal, is gebleken, maar 'onze jongens' kunnen niet opeens op hun lauweren gaan rusten. Ook in de rest van het toernooi moet er compact worden gespeeld, moet iedereen de tegenstander afjagen en meeverdedigen, en vlijmscherp zijn in de counter.
Arjen Robben gaf na de wedstrijd aan dat de ploeg hiervan doordrongen is. "Geniet ervan," zei hij, "maar morgen gaat de knop weer om. Dat is het allerbelangrijkste." Hij heeft daar helemaal gelijk in, maar het is afwachten of zijn teamgenoten inderdaad rustig en gefocust blijven. Dit is een mooie overwinning, maar als je niet van Australië wint heb je er niets aan.
Met andere woorden, dit team is mogelijk tot veel in staat als het 't 5-3-2 systeem goed blijft uitvoeren, maar als de concentratie ook maar een beetje afneemt staat Nederland uiteindelijk toch met lege handen.