Verschil moet er zijn

Uit het gisteren gepubliceerde jaarverslag van de Rabo organisatie blijkt, dat de voorzitter van de Raad van Commissarissen, dat is nu de heer Wout Dekker, met een jaarbedrag van € 288.750 naar huis gaat. Dat bedrag kan zelfs nog flink oplopen, afhankelijk van eventuele extra werkzaamheden, zoals het plaatsnemen in deelcommissies. Daarmee toucheert Dekker fors meer dan zijn collega commissarissen. Opvallend veel meer.

Je zou denken, dat bij een dergelijke ruimhartige vergoeding er sprake is van buitengewone kwaliteiten. Maar die buitengewone kwaliteiten konden niet verhinderen dat de Rabo in een heus rente manipulatie schandaal verwikkeld is geworden, dat al menig bestuurder, waaronder voormalig topman Moerland, de kop heeft gekost, nota bene een jaar voor diens pensionering. Nu was Dekker ten tijde van het 'begin' van dat Libor-schandaal slechts gewoon commissaris en geen president-commissaris, maar toch, een naamplaatje verhangen betekent niet dat de onderliggende kwaliteiten van de persoon in kwestie veranderen. Niet zien aankomen dus, evenmin als de voltallige Raad van Bestuur.

De stijging van de commissarissalarissen zijn vooral het gevolg van het feit dat per 1 januari 2013 BTW gerekend moet worden over de beloning. Maar dan nog verklaart dat niet het enorme beloningsverschil tussen een 'gewoon' lid en de voorzitter, die ruim vijf keer méér verdient. Het wordt in het jaarverslag niet duidelijk waarom dit verschil zo groot is. Wel zijn er extra beloningen voor diverse commissies, maar die worden dan bij de vergoeding van € 288.750 opgeteld.

Wellicht dat Dekker een belangrijke rol speelt bij de omvorming van de bank naar een meer gecentraliseerd bestuur in plaats van de bekende coöperatieve structuur, die zo kenmerkend was (en is) voor de Rabo organisatie? Joost mag het weten.