Afbeelding gemaakt met ChatGPT van OpenAI
Wilders zegt dat het buigen voorbij is – en bevestigt daarmee dat hij dat eerder wél deed
Geert Wilders heeft een opmerkelijke uitspraak gedaan op X. Naar aanleiding van de overweldigend positieve reacties op het deze week gepresenteerde asielplan van de PVV, schrijft hij:
“De PVV buigt voor niets en niemand meer.”
Klinkt stoer. Vastberaden. Maar het is ook onthullend. Want in die ene zin zit de bevestiging verscholen van wat veel PVV-kiezers al maanden voelen: dat hij tot nu toe wél steeds gebogen heeft. Voor NSC. Voor de VVD. Voor de coalitie.
En dat is, gezien de verhoudingen in de Kamer, ronduit beschamend.
De PVV is de grootste – en gedroeg zich als een bijwagen
Geert Wilders heeft de verkiezingen van november 2023 met overmacht gewonnen. Met 37 zetels is zijn PVV de grootste partij van Nederland. En niet een beetje ook. Maar in plaats van die macht te gebruiken om zijn coalitiepartners onder druk te zetten, heeft hij maandenlang water bij de wijn gedaan.
- Geen asielstop.
- Geen sluiting van AZC’s.
- Geen serieuze migratiebeperking.
- En zelfs instemming met de intrekking van het eerdere PVV-voorstel om het EVRM op te zeggen.
Wilders kan nu wel roepen dat de PVV “niet meer buigt”, maar de vraag die op tafel ligt is: waarom liet hij het dan zó ver komen?
Kiezers zijn niet gek
De PVV-aanhang is loyaal, maar niet blind. Ze zagen wat er gebeurde. De ene na de andere belofte bleef liggen. Boze interrupties in de Kamer, scherpe tweets en dappere woorden voor de camera — maar in de praktijk veranderde er niets.
En nu komt Wilders dus ineens met de boodschap: vanaf nu buigen we niet meer. Alsof er een knop is omgezet. Alsof het afgelopen jaar niet gebeurd is.
Nee, Geert. Dit is niet het begin van iets nieuws. Dit is de erkenning van een zwakte die te lang is genegeerd.
Eerlijkheid tegenover je achterban is cruciaal
Deze uitspraak op X had gepaard moeten gaan met iets wat ontbrak: zelfreflectie. De constatering dat hij als grootste partij onvoldoende leiderschap heeft getoond. Dat hij te lang naar de pijpen van de VVD en NSC heeft gedanst. Dat het tijdverlies en het geduld van zijn kiezers hem iets waard zijn.
Maar daar is geen spoor van te bekennen. Geen verantwoording, alleen bravoure.
En dat is gevaarlijk. Want tough talk zonder resultaat is niets waard. En een leider die niet leert van fouten, verliest zijn gezag.
Laat dit geen loze belofte zijn – weer niet
Als Wilders écht meent wat hij zegt — als hij werkelijk van plan is om niet meer te buigen — dan moet dat zichtbaar worden. Niet in woorden, maar in daden.
Dat betekent: eisen stellen. Vechten voor het asielplan. Niet nog een half jaar pappen en nathouden in coalitie-overlegjes. Niet buigen voor de juridische bezwaren van NSC of het wegkijken van VVD’ers die heimelijk terugverlangen naar Rutte.
De PVV-kiezer verdient leiderschap. Geen stoere taal achteraf.
📢 Steun De Dagelijkse Standaard in onze strijd voor vrije, eerlijke en onafhankelijke journalistiek.
💳 Doneer via BackMe
📨 Of via directe bankoverschrijving: NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media o.v.v. ‘Donatie DDS’
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten