Toen haar zoon om het leven kwam bij een aanrijding, stortte haar wereld in. Maar hij liet iets na wat haar jaren later trots en gelukkig maakt.
Op 31 mei 2012 kreeg Kim LeBlanc uit Canada het telefoontje dat iedere ouder vreest: haar 15-jarige zoon Tyler was aangereden door een tractor, en levensgevaarlijk gewond geraakt. In het ziekenhuis deden de dokters alles wat ze konden, maar het mocht niet baten. Tyler was niet meer te redden en Kims wereld stortte in. De familie maakte zich klaar voor het laatste afscheid.
Maar temidden van deze nachtmerrie stond Kim voor een belangrijke, en moeilijke keuze.
Een liefdadigheidsinstelling had de familie benaderd met een verzoek tot orgaandonatie. Tyler was volledig hersendood, maar zijn organen konden worden gebruikt om levens van anderen te redden. Eigenlijk had de familie nog nooit nagedacht over deze mogelijkheid, maar ze besloten om ja te zeggen. Tylers organen, waaronder zijn hart, werden gedoneerd aan zieke patiënten.
Op dat moment lag de 39-jarige Dave Allingham doodziek in het ziekenhuis. Hij leed aan een zeldzame genetische hartziekte, en de dokters hadden hem zojuist verteld dat hij nog maximaal dertig dagen te leven had. Hij bereidde zich voor op het ergste:
“I can honestly say to this day it was the lowest day of my life. I never thought I’d be looking my kids in the eye and possibly saying goodbye.”
Dave kreeg koude rillingen bij de gedachte dat hij afscheid zou moeten nemen van zijn jonge kinderen. Maar toen kreeg hij het verlossende bericht: er was een nieuw hart voor hem gevonden. In een zenuwslopende operatie werd het hart van Tyler getransplanteerd naar het lichaam van Dave.
Dankzij Tyler en zijn familie hoefde Dave geen vaarwel te zeggen tegen zijn jonge gezin. De operatie was geslaagd, en hij kon verder leven met een gezond hart. Dave was vervuld van dankbaarheid:
“I can’t tell you how many times a day I said this over and over to myself, ‘If there is some family out there that is going to give me that unconditional gift of love, I would spend the rest of my life giving back.’ I never forgot that promise”
Dave was vastbesloten om de familie die hem had gered, iets terug te geven. Dankzij het gezonde donorhart kon Dave al snel weer sporten, en hij besloot deel te nemen aan een sponsorfietstocht die geld ophaalt voor onderzoek naar hart- en vaatziektes. Dit was wel het minste dat hij kon doen om andere hartpatiënten te helpen.
Inmiddels was hij erachter gekomen wie zijn donor was geweest. De afgelopen jaren was Dave zelfs goed bevriend geraakt met de familie van Tyler. Dit jaar nam hij weer deel aan de jaarlijkse sponsorfietstocht om geld op te halen voor zijn lotgenoten. Dave deed dat dit jaar voor de derde keer, maar deze keer was bijzonder: de moeder van Tyler reed met hem mee.
Het was voor zowel Dave als Kim een heel emotioneel moment. Kim zei daarover het volgende:
“It was my first time and a bittersweet day, but the ride itself was great and the emotions were very strong and powerful,” she said. “It’s a very good feeling knowing we were able to take a tragedy and to have something good come from it, so that really meant a lot.”
Aan de ene kant was het voor Kim natuurlijk een enorm droevige dag, aangezien haar zoon drie jaar daarvoor was overleden. Maar aan de andere kant vond ze het fantastisch om te zien dat haar zoon iets had nagelaten, waardoor Dave niet hoefde te sterven. Dave, op zijn beurt, heeft beloofd dat hij zijn hele leven lang zal deelnemen aan de sponsortocht ter ere van Tyler.
Soms wordt een nachtmerrie toch nog een beetje een droom. Het verhaal van Tyler, Dave en Kim bewijst dat zelfs de meest verschrikkelijke gebeurtenissen toch nog een mooie afloop kunnen hebben.
In dit artikel
Wachteres
Mooi verhaal!