Den Hoorn in opstand: bewoners naar rechter om AZC-plan na reeks gebroken beloftes

Het draait allemaal om de schaal. Waar Den Hoorn oorspronkelijk 132 asielzoekers beloofd kreeg, wordt dat aantal nu doodleuk opgetrokken naar 225. Eline Geense, een van de bewoners die de gemeente vrijdag voor de rechter sleepte, zegt wat velen denken: “We krijgen één asielzoeker per 87 inwoners. Als je die verhouding in Den Haag of Rotterdam zou toepassen zouden ze daar 4000 asielzoekers moeten opvangen, maar dat halen ze bij lange niet.”

Het drama rond het azc sleept zich al jaren voort. In 2023 besloot de gemeente dat de Harnaschpolder de definitieve locatie werd. Meteen barstte de bom: protesten, boze bewoners, en zelfs de lokale VVD die de coalitie verliet uit pure frustratie.

Daar bleef het niet bij. Midden-Delfland flikte het om persoonlijke gegevens van álle bezwaarmakers te lekken, een blunder van de eerste orde. Het vertrouwen dat nog restte, verdampte toen volledig. Wat deed de gemeente daarna? Een cosmetische aanpassing van de vergunning, alsof dat de wond kon helen.

Tijdens de zitting haalde de advocaat van de bewoners de juridische koehandel van de gemeente genadeloos onderuit. De vergunning zou zijn ondertekend door iemand die daar helemaal geen bevoegdheid voor had. Er is geen advies gevraagd aan de provincie. En de locatie zelf? Die voldoet niet eens aan de eigen eisen. Het terrein ligt aan een drukke weg en pal naast water, precies wat in het beleid als ongeschikt staat omschreven.

Alsof dat nog niet genoeg is, blijkt de keuze voor de Harnaschpolder puur financieel gedreven. “De gemeente heeft de grond in 2018 gekocht voor bedrijven die van elders moesten verhuizen, maar toen dat niet doorging zaten ze met de grond in hun maag”, zegt Geense. “Dat was een kostenpost van tien miljoen.”

De gemeente en het COA wuiven de zorgen van omwonenden weg met praatjes over extra verlichting, een extra wijkagent en “een aanspreekpunt”. Klinkt goed op papier, maar wie hier woont, weet beter. Het vertrouwen is totaal weg. Zeker nu blijkt dat het centrum niet alleen 225 bewoners krijgt, maar 275 bedden. Vijftig extra plekken, dat is geen “tien procent overcapaciteit” zoals het COA beweert, maar meer dan twintig procent.

Alsof dat nog niet genoeg mist creëert, is er ook nog eens onduidelijkheid over wie er precies komen wonen. De vergunning noemt minderjarigen, gezinnen en alleenstaanden. Maar volgens de advocaat van het COA gaat het “te ver” om ook vast te leggen hoeveel mannen en vrouwen er komen. Dat “past niet in de vergunning”, aldus de advocaat.

Wat hier speelt, is niet een kwestie van NIMBY (“Not In My Backyard”). Dit is het gevolg van bestuurlijke arrogantie, van een gemeente die denkt dat mensen dom zijn, dat vertrouwen vanzelf terugkeert, en dat fouten verdwijnen als je maar hard genoeg doorbouwt.

De uitspraak van de rechter komt binnen enkele weken. Intussen ligt het beton al klaar, de muren staan overeind, en het COA heeft de verhuisdozen vermoedelijk al besteld. Begin 2026, mogelijk al in januari, kunnen de eerste bewoners hun intrek nemen.