Een vrouw doodgeschoten in het bijzijn van haar kinderen. Een andere gewurgd met een hondenketting. Een derde slachtoffer stierf na seksueel misbruik – terwijl justitie blijft twijfelen of het wel écht misbruik was. In amper 24 uur kwamen drie vrouwen op gruwelijke wijze om het leven. Welkom in
Nederland anno 2025: waar de zogenaamde “rechtsstaat” moord op vrouwen laat passeren als incident, en waar politiek correcte stiltes luider klinken dan maatschappelijk verzet.
🟦 DDS krijgt geen cent van de overheid of het kartel. We leven van donaties van trouwe lezers zoals jij.
👉 Doneer via https://dds.backme.org – dan krijg je ook nog eens elke dag een exclusieve column in je inbox die we niet op DDS kunnen publiceren.
Of:
💶 Maak een bedrag over naar NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media Femicide: het wordt stilletjes geaccepteerd
De cijfers zijn alarmerend. Elke acht dagen wordt in Nederland een vrouw vermoord – meestal door een (ex-)partner. Experts waarschuwen dat het werkelijke aantal veel hoger ligt. Suïcides veroorzaakt door huiselijk geweld, verhulde moorden en structureel misbruik blijven onzichtbaar in de statistieken.
En toch lijkt het politieke systeem weg te kijken. Geen spoeddebatten. Geen Kamerleden die met vuist op tafel slaan. Geen nationale verontwaardiging. Als dit drie doden in een schietpartij op een school waren geweest, zou het land op z’n kop staan. Maar drie vermoorde vrouwen? Ach ja, weer een ruzie in de relationele sfeer...
Dit is structurele vrouwenhaat vermomd als stille tragedie.
Een staat die vrouwen in de steek laat
In plaats van bescherming, opvang of daadkracht krijgen vrouwen in gevaar wachtlijsten, dichte loketten en slap beleid. De slachtoffers van vandaag zijn allang vooraf bekend geweest bij instanties als Veilig Thuis of de wijkagent. Maar de stap van signalering naar bescherming? Die blijft uit.
Het meest wrange: femicide is vaak voorspelbaar. De tekenen zijn er. De meldingen worden gedaan. Maar de ingrepen blijven achter. Omdat het systeem gericht is op administratie in plaats van op levensredding.
Rechters en straffen: ver onder de maat
Een vrouw wordt gewurgd met een metalen ketting. Een andere overlijdt na ernstig seksueel misbruik, maar de dader krijgt slechts 10 maanden cel – want het is niet bewezen dat het verband met haar dood “onomstotelijk” is.
Wat zegt dat over onze rechtsstaat? Over de waarde die we als samenleving hechten aan het leven en de waardigheid van vrouwen?
Het zegt dit: het strafrecht in Nederland schiet grandioos tekort als het gaat om geweld tegen vrouwen. Veel te vaak wordt er gesproken over “relatieproblemen” of “seksueel misverstand”, terwijl het om pure vernedering, mishandeling en uiteindelijk moord gaat.
Tijd om het beest bij de naam te noemen
Femicide is geen vaag, activistisch modewoord. Het is de brute, fysieke uitdrukking van een cultuur waarin vrouwen systematisch minder veilig zijn – zelfs in hun eigen huis.
Het zijn niet alleen de daders die verantwoordelijk zijn. Ook de instituties die waarschuwingen negeren. De rechters die zachte straffen uitdelen. De politici die blijven zwijgen. En de media die pas berichten als het te laat is.
We hebben als land één taak: dit niet langer normaal vinden.
Oproep tot actie – niet alleen symboliek
Rode hakken neerzetten op het plein is mooi. Bewustwording is nodig. Maar zonder harde maatregelen verandert er niets. Wat er nodig is:
- Minimale straffen van 10 jaar voor ernstige partnergeweldzaken
- Meldplicht voor signalen van partnerdreiging bij instanties
- Recht op acute bescherming voor elke vrouw die zich onveilig voelt
- Erkenning van femicide als aparte juridische categorie
De tijd van wegkijken is voorbij. Wie nu nog zwijgt, staat aan de kant van de dader.
🟥 Als jij wilt dat DDS blijft bestaan – als tegenmacht tegen de linkse media en Big Tech-censuur – dan hebben we jouw steun nú nodig.
👉 Ga naar https://dds.backme.org of doneer direct via:
NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media
Help ons het tweede deel van het jaar door. Vrijheid is niet gratis.