Gewapende overvaller (15) doodgeschoten in Capelle - politie handelde keihard maar terecht

Op de vlucht rende hij richting een drukbezocht filiaal van McDonald’s, vol gezinnen en kinderen. Precies dáár maakte de politie een einde aan zijn vlucht. En terecht.

De politie bevestigt: de jongen had kort daarvoor een fatbike geroofd. Hij had een vuurwapen, voldeed aan het signalement en kreeg meerdere keren het bevel te stoppen. Hij negeerde alles.

In plaats daarvan holde hij richting een McDrive waar tientallen mensen aanwezig waren. Op dat moment is er geen ruimte voor twijfel of eindeloos overleg. Een gewapende crimineel vormt een direct gevaar - en dat gevaar moet worden uitgeschakeld.

Natuurlijk, 15 jaar klinkt jong. Maar zodra je een vuurwapen in je handen neemt en de politie trotseert, ben je geen “slachtoffer van de maatschappij” meer. Dan ben je een gevaar.

En wie dat risico neemt, moet weten: dit kan je einde worden.

Een agent heeft één taak: het beschermen van onschuldige levens. Die agent handelde volkomen juist door te schieten. Geen enkele ouder in dat McDonald’s had begrepen als de politie had getwijfeld en er slachtoffers waren gevallen.

Wat nu gaat gebeuren is voorspelbaar: er komt een koor van linkse politici en activisten die krokodillentranen huilen over de leeftijd van de jongen. Maar dat is de wereld op zijn kop.

De echte slachtoffers zijn de inwoners die al maanden geteisterd worden door straatroof, overvallen en geweld. Het zijn de hardwerkende mensen die niet meer veilig naar buiten durven.

Niet de politie faalt hier, maar de politiek die jongeren laat afglijden in criminaliteit en hen nooit een harde grens stelt.

In Capelle koos een 15-jarige zelf voor geweld, voor een vuurwapen, voor criminaliteit. De politie deed wat moest: hard ingrijpen en levens redden.

Wie zich gewapend tegen de politie keert, krijgt de volle consequenties terug. En zo hoort het.