KNETTERGEK! Politie Doetinchem op fatbike voor contact met jongeren

Het doel? “Contact maken” met jongeren. Respect kweken bij de hangjeugd. Je vraagt je onwillekeurig af wat de volgende stap is. Wijkagenten die bushokjes opblazen met nitraatbommen om “in gesprek te blijven” met overlastgevende pubers?

Volgens het Algemeen Dagblad rijden wijkagenten Erwin de Bruin (48), Nienke Pennings (42) en collega’s inmiddels rond op fatbikes, keurig in politieblauw. En het wordt nog mooier: de fietsen zijn uitgerust met een mobiele hotspot voor gratis internet. Niet voor politiewerk, maar speciaal voor jongeren, zodat die tijdens het “contactmoment” rustig kunnen TikTokken, Instagrammen of Snapchatten.

“Contact krijgen is niet zo moeilijk, contact houden wel”, aldus Pennings. De politiewoordvoerder vult aan: “We zijn geen fan van het voertuig, maar jongeren rijden erop, dus wij ook. Het heeft aantrekkingskracht.”

Aantrekkingskracht. Juist ja.

Laten we even scherp blijven. Fatbikes zijn in heel Nederland een groot probleem. Ze worden massaal opgevoerd, rijden levensgevaarlijke snelheden, zijn betrokken bij talloze ernstige ongevallen en worden door gemeenten steeds vaker verboden in parken en binnensteden. De politie zelf haalt ze dagelijks van de straat met rollerbanken, boetes en inbeslagnames.

En nu dit: agenten die er zelf op gaan cruisen om “dichter bij de jongeren te komen”. Dat is geen handhaving meer, dat is symbolische zelfondermijning. Alsof je een drugsdealer probeert te bereiken door zelf een lijntje te snuiven voor de “verbinding”.

Intern blijkt er zelfs discussie te zijn. Niet elke collega staat te springen om deze aanpak. Terecht. Want dit is geen gezag uitstralen, dit is knuffelpolitie op steroïden. Respect ontstaat niet doordat een agent zich vermomt als hippe influencer op twee wielen. Respect ontstaat door duidelijke grenzen, consequent optreden en het gevoel dat regels er toe doen.

Jongeren denken echt niet: “Wow, een coole agent op een fatbike met gratis wifi, nu ga ik mijn leven beteren.” Wat ze wél leren, is dat gezag blijkbaar onderhandelbaar is. Dat regels flexibel zijn zolang je maar “aantrekkingskracht” hebt.

Dit is het bredere probleem. De politie schuift steeds verder op van handhaver naar maatschappelijk begeleider, van gezagsdrager naar animator. Gratis wifi uitdelen, mee doen, erbij horen. Alles om maar geen confrontatie aan te gaan.

Maar veiligheid ontstaat niet door mee te bewegen met probleemgedrag. Veiligheid ontstaat door het corrigeren ervan. De politie hoeft geen vriend te zijn. De politie moet betrouwbaar, voorspelbaar en gezaghebbend zijn. En dat lukt niet op een opgevoerde fatbike met een hotspot.

🚀 Steun ons via BackMe: https://dds.backme.org