Nieuwe vogelgriep in Drenthe: 71.000 kippen geruimd, overheid in hoogste alarmfase

Voor boeren betekent dit opnieuw een mokerslag. Terwijl de meeste Nederlanders nauwelijks meer stil staan bij de dreiging van vogelgriep, krijgen pluimveehouders wéér te maken met keiharde maatregelen, economische schade en emotionele uitputting.

De overheid grijpt direct in. In een straal van 10 kilometer rond het getroffen bedrijf geldt per direct een vervoersverbod. Dit raakt 31 andere commerciële pluimveebedrijven. Daarnaast geldt opnieuw een ophok- en afschermplicht voor kippen, eenden en andere vogelsoorten.

De maatregelen zijn bedoeld om verspreiding te voorkomen, maar ze hebben ook een duidelijk effect op het vertrouwen van boeren. Want iedere keer dat er een besmetting is, komt de volle klap weer bij hen terecht - ook als ze niets fout hebben gedaan.

Volgens de NVWA is er geen reden voor paniek. Vogelgriep komt in Europa al jaren voor in golven. Toch blijft het verbazingwekkend dat Nederland - met de strengste regels van allemaal - steeds opnieuw getroffen wordt.

De vraag is: waarom blijft het beleid exact hetzelfde? Waarom wordt er niet gezocht naar structurele oplossingen in plaats van telkens massale ruimingen? En waarom is het altijd de boer die alles verliest, terwijl de bureaucratie gewoon doordraait?

De overheid praat al jaren over “diergezondheid” en “bioveiligheid”, maar ondertussen staat de sector onder permanente druk. Elke nieuwe uitbraak is munitie voor politici en ambtenaren die de veehouderij het liefst halveren - zogenaamd “voor het klimaat”.

Veel boeren geloven niet meer in de goede bedoelingen van Den Haag. Ze zien hoe elke crisis - stikstof, klimaat, vogelgriep - wordt gebruikt om hun sector verder uit te kleden. En ze hebben gelijk. Want elke keer dat er een besmetting is, wordt er weer gewezen naar “risico’s van intensieve veehouderij”, terwijl het beleid zelf juist onzekerheid creëert.

De Nederlandse boer is de beste ter wereld. Maar dat maakt hem ook de makkelijkste zondebok.

De realiteit is dat de dreiging van vogelgriep perfect past in het huidige narratief van de bestuurlijke elite: minder dieren, minder boeren, meer controle. Het gaat allang niet meer alleen over ziektebestrijding - het is een middel om beleid door te drukken.

En terwijl de overheid schermt met “veiligheid”, blijft de agrarische sector krimpen. Het resultaat? Meer afhankelijkheid van buitenlandse voedselproductie, meer transport, meer CO₂. Maar dat lijkt niemand in Den Haag te deren.

De vogelgriep in Drenthe is geen reden voor paniek - maar wel een signaal. Een signaal dat de overheid haar les nog steeds niet geleerd heeft. Zolang reflexmaatregelen belangrijker zijn dan redelijkheid, zullen niet de virussen, maar de beleidsmakers de grootste bedreiging blijven voor onze landbouw.