'Rode Lijn' demonstrant roept doodsbedreiging aan Israël: wat doet dit tuig hier nog?

En dan valt ineens een Iraanse demonstrant op camera uit met de volgende woorden:

Op Nederlandse bodem. In onze straten. Tegen de achtergrond van linkse vlaggen, Hamas-slogans en antisemieten met megafoons.

Bij DDS draaien we niet om de hete brij: ik ben kritisch op Israël. Zeker als het gaat om haar rol in de regio, haar lobby in het Westen en de dubbele standaarden in de internationale diplomatie.

Maar dit? Een openlijke doodsbedreiging aan het adres van een democratisch gekozen leider — geuit door iemand die nota bene hier asiel of verblijf geniet?

Dat heeft niets met rechtvaardigheid te maken. Dat heeft niets met demonstratierecht te maken. Dat is tuig met geweldsfantasieën die zijn eigen haat exporteert naar onze straten.

We zien het keer op keer. Mensen vluchten uit landen als Iran, Irak, Syrië — vaak terecht — maar nemen hun haat, hun conflicten, hun religieus extremisme en hun sektarische wrok gewoon mee.

En dan mogen wij dat faciliteren. Met demonstratievergunningen. Met politiebegeleiding. Met journalisten die het allemaal “complex” noemen.

Maar er is niets complex aan. Dit is het gevolg van een volkomen naïef en destructief immigratiebeleid.

We halen de brandstof binnen, en zijn verbaasd als het vuur overslaat.

Er is maar één reactie passend op het soort uitspraken zoals deze Iraanse demonstrant deed: directe arrestatie, ontzegging van verblijf en uitzetting.

Want als je hier komt wonen en vervolgens op straat staat te schreeuwen dat je Israël “gaat afmaken”, dan heb je laten zien dat je niet in staat bent om in een vrije, westerse samenleving te functioneren.

Je hebt hier niets te zoeken. Geen recht op verblijf. Geen recht op subsidie. Geen recht op bescherming.

Nederland moet stoppen met het spelen van opvanghuis voor haatpredikers en geweldsfetisjisten uit het Midden-Oosten. Onze vrijheid is niet hun strijdtoneel.