Wat ooit ondenkbaar was, is nu een bijna wekelijks fenomeen: minderjarigen die elkaar neersteken op straat. Gisteren gebeurde het in Capelle aan den IJssel. Een 12-jarig meisje is daar neergestoken, in koele bloede, vlak bij een supermarkt. De verdachten? Ook kinderen. Een jongen van 14 en een meisje van 15. Waar is ons land in vredesnaam mee bezig?
Waar blijft de collectieve woede, de oprechte verontwaardiging, het besef dat
dit volstrekt onacceptabel is? In plaats daarvan wordt het gebracht als “gewoon weer een incident.” Alsof het erbij hoort.
🟦 DDS krijgt geen cent van de overheid of het kartel. We leven van donaties van trouwe lezers zoals jij.
👉 Doneer via https://dds.backme.org – dan krijg je ook nog eens elke dag een exclusieve column in je inbox die we niet op DDS kunnen publiceren.
Of:
💶 Maak een bedrag over naar NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. Een samenleving die haar kinderen niet meer veilig houdt, faalt op elk niveau
We hebben het hier niet over drugsdealers, bendeleden of radicale extremisten. Nee: kinderen steken elkaar neer op klaarlichte dag, en niemand in Den Haag lijkt het écht serieus te nemen. Deze totale ontsporing is het directe gevolg van een samenleving die alles laat versloffen: opvoeding, grenzen, gezag en normen.
De politie bevestigt dat de verdachten minderjarig zijn. Ze zijn inmiddels aangehouden, maar wie garandeert dat ze over een paar dagen of weken gewoon weer vrij rondlopen? In het huidige systeem worden minderjarigen amper bestraft – de dader is zieliger dan het slachtoffer, en hulpverleners staan in de rij om begrip te tonen.
Dit is geen incident meer – dit is structureel falen
Iedereen die de media een beetje volgt, ziet het: het aantal steekincidenten onder
jongeren is geëxplodeerd. Niet alleen in de grote steden, maar ook in kleinere gemeenten als Capelle, Gouda, Schiedam, Lelystad. Kinderen dragen messen alsof het smartphones zijn. Het is een statussymbool geworden – en niemand grijpt in.
De politiek kijkt de andere kant op. Deugbeleid krijgt voorrang boven veiligheid. We mogen vooral niet te hard straffen, want dan zouden we “de jeugd stigmatiseren.” Wat een waanzin. Als 14-jarigen anderen neersteken, dan moeten er keiharde consequenties volgen, geen gespreksgroepen of TikTok-campagnes.
Slachtoffers tellen niet – alleen het systeem telt
Een meisje van 12 wordt neergestoken. Ze ligt in het ziekenhuis. Maar je hoort niets over haar naam, haar achtergrond, haar pijn. Alles draait zoals altijd om de daders. “Ze zijn minderjarig.” “Ze hebben het moeilijk.” “Ze zijn kwetsbaar.” Maar weet je wie écht kwetsbaar is? Het meisje dat haar jeugd voorgoed kwijt is door een mes in haar lijf.
We leven in een land waar slachtoffers van geweld nauwelijks meer meetellen. Waar het systeem alles draait om “begrip”, “context” en “trauma’s van de dader.” Ondertussen groeit er een generatie op zonder grenzen, zonder angst voor straf, en zonder respect voor gezag.
Ouders, leraren en overheid: iedereen faalt
Waar zijn de ouders? Waar zijn de leraren? Waar is de gemeente? Waarom lopen kinderen van 14 en 15 met messen op zak? Waarom grijpt niemand in vóór het fout gaat? We hebben een opvoedcrisis in dit land, en niemand durft dat hardop te zeggen.
En de overheid? Die is drukker met genderneutrale toiletten, klimaatplannen en het diverser maken van subsidiecommissies dan met het beschermen van onze jeugd tegen zinloos geweld. Prioriteiten volledig op z’n kop.
Conclusie: pak dit aan met ijzeren hand – nu
Als zelfs kinderen niet meer veilig zijn op straat, is de kern van onze beschaving weggerot. Het is tijd dat de politiek, justitie én maatschappij wakker worden.
- Geef ouders verantwoordelijkheid en sanctiemogelijkheden.
- Stop met pamperbeleid en geef politie en rechters rugdekking.
- Laat slachtoffers weer centraal staan, niet daders.
Een land dat dit accepteert als “nieuw normaal” is een land dat zichzelf opgeeft. Dat mag nooit gebeuren.
🟥 Als jij wilt dat DDS blijft bestaan – als tegenmacht tegen de linkse media en Big Tech-censuur – dan hebben we jouw steun nú nodig.
👉 Ga naar https://dds.backme.org of doneer direct via:
NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media
Help ons het tweede deel van het jaar door. Vrijheid is niet gratis.