Trouw valt Eva Vlaardingerbroek aan op haar uiterlijk – seksisme van het zuiverste soort

Alsof ze geen denkvermogen heeft. Alsof ze geen inhoud zou brengen. Alsof ze slechts een “bloedmooi omhulsel” is voor rechtse ideeën die het publiek anders niet zou accepteren. Het is ordinair seksisme, verpakt als cultuurkritiek – en de redactie van Trouw keurde het doodleuk goed.

Journalist Joost Niemöller vatte het op X (voorheen Twitter) treffend samen:

En hij heeft groot gelijk. Stel je voor dat een rechtse krant had geschreven dat een zwarte politica haar huidskleur gebruikt om kritiekloos door talkshows te komen. De tent was te klein geweest. De columns, Kamervragen en verontwaardigde tweets zouden niet te tellen zijn.

Maar als je een conservatieve vrouw aanvalt – en dan óók nog op haar vrouw-zijn, op haar uiterlijk – dan is het ineens "kritische analyse". Dan heet het "structurele schoonheidspolitiek". Wat een walgelijk hypocriet links clubje is het toch geworden.

Wat links écht niet kan uitstaan, is een vrouw die zowel slim als aantrekkelijk is – én die zich niet conformeert aan het woke-denken. Een vrouw die weigert slachtofferschap te omarmen, die opkomt voor cultuur, gezin, nationale identiteit en veiligheid. Dat is gevaarlijk voor hun narratief. Want links wil vrouwen reduceren tot slachtoffers van het systeem – niet tot denkers die het systeem ter discussie stellen.

Eva Vlaardingerbroek past niet in dat linkse keurslijf. Ze is uitgesproken, welbespraakt en niet bang om het beestje bij de naam te noemen. Dus moet ze kapot. En als inhoudelijk verweer niet lukt? Dan maar via de seksistische achterdeur.

“Ze gebruikt haar schoonheid.” Alsof ze een reclamebord is in plaats van een politiek denker. Het is alsof ze haar brein moet uitschakelen zodra ze make-up opdoet of hakken draagt. Trouw doet hier wat het zelf bij elke andere vrouw keihard zou afkeuren: seksueel reduceren.

De ironie is natuurlijk dat het links zelf is dat hier geobsedeerd is door uiterlijk. Zij zijn het die constant praten over “diversiteit in representatie”, over “genderexpressie”, over “inclusieve beeldvorming” – tot het moment dat een rechtse vrouw zich presenteert met zelfvertrouwen. Dán wordt het ineens een “strategie”. Dán is het “misbruik”. Dán is het “een gevaar voor de democratie”.

En laten we wel wezen: niemand zegt ooit dat linkse vrouwen hun uiterlijk inzetten voor hun agenda. Terwijl ook daar genoeg PR-strategieën, visuele styling en ‘media-vaardige’ formats achter zitten. Alleen: dat mag. Want het is “voor het goede doel.”

Maar als Eva Vlaardingerbroek een punt maakt over omvolking, cultuurverval of westerse identiteit, en dat doet in een rode jurk – dan is dat misbruik van schoonheid? Hou toch op.

Trouw heeft zichzelf met dit stuk totaal gediskwalificeerd. Dit is geen kritische beschouwing. Dit is een seksistische aanval vermomd als cultuurkritiek. Een zwaktebod. Een ontmaskering van een links mediakartel dat de controle over het publieke debat aan het verliezen is – en dus overgaat op karaktermoord.

DDS zal altijd opkomen voor vrouwen die durven af te wijken van het linkse script. Voor vrijheid van denken, onafhankelijkheid en echte emancipatie. Of je nu links of rechts bent – een vrouw reduceren tot haar uiterlijk is verwerpelijk.

En dat geldt ook voor Eva Vlaardingerbroek. Punt.