Foto: 365 Focus Photography

Waanzin compleet: in Utrecht debatteren we over wie z’n leven méér verwoest is

Binnenland•20 jun , 12:00

Er zijn van die momenten dat je als land even in de spiegel moet kijken. Het feit dat we in Utrecht nu serieus debatteren over de vraag of daklozen voorrang moeten krijgen op een sociale huurwoning is er zo één. Niet omdat het een slecht idee is – maar omdat het onvoorstelbaar is dat we dit punt bereikt hebben.

Een beschaafd land hoort niet in deze situatie terecht te komen. En toch zijn we er. Volledig dankzij een falende politieke elite die jarenlang heeft lopen slapen, wegkijken, en vooral – veel praten en niets doen.

Van woningzoekende naar bankhopper – de nieuwe Nederlandse standaard

De gemeente Utrecht wil vanaf 2026 daklozen structureel voorrang geven op sociale huurwoningen. Niet alleen mensen die op straat slapen, maar ook jongeren, gezinnen en alleenstaanden die van bank naar bank trekken.

Dat heet tegenwoordig “verborgen dakloosheid”. Vroeger noemden we dat een ramp. Nu maken we er een beleidsmaatregel van. En de politiek? Die noemt dat “sociaal beleid”. Wat het écht is: crisismanagement op een stervend woonbeleid.

(Artikel gaat verder onder deze oproep) 👉 Steun DDS in de strijd voor een écht rechts Nederland! Rekeningnummer: NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media ✅ Doneer direct via BackMe en ontvang elke dag een gratis column in je inbox (die we niet op DDS konden publiceren omdat die te controversieel was) Link: https://dds.backme.org

Geen huizen? Dan maar ruzie maken over wie de minste pijn mag lijden

De oplossing die nu wordt aangedragen – voorrang voor daklozen – betekent dat andere woningzoekenden nog langer moeten wachten. Mensen die misschien al zeven jaar op de wachtlijst staan. Jonge stellen, alleenstaanden, mensen die uit elkaar gaan.

Lees ook

En dus worden gewone Nederlanders nu tegen elkaar uitgespeeld in een trieste loterij van ellende. Wie is het ergste af? Wie mag eerst? Wie krijgt een dak, en wie niet? Dat is geen beleid. Dat is pure wanhoop.

Dat we het daarover moeten hebben in een land met het geld, de ruimte en de middelen van Nederland, is niets minder dan een nationale schande.

De verantwoordelijken? Kijk naar Den Haag – en naar jezelf

Het woningtekort is geen natuurverschijnsel. Het is het directe resultaat van:

Kabinetten die massaal sociale huurwoningen hebben verkocht.
Gemeenten die bouwen blokkeren met stikstofflauwekul.
Regeringen die migratie blijven stimuleren zonder woningplan.
En politieke partijen die liever praten over klimaat, inclusie en het “recht op experimenteren” dan over het recht op een huis.

Lees ook

We hebben inmiddels meer opvangplekken nodig voor migranten dan dat we sociale huurwoningen beschikbaar hebben. En de mensen die hun hele leven hebben gewerkt, belasting hebben betaald en nu een scheiding doormaken? Die mogen op een wachtlijst van tien jaar. Of onderaan de streep: de bank bij een vriend.

Dit is geen debat, dit is het failliet

Dat Utrecht nu beleid moet maken om daklozen voorrang te geven, is geen “moedige keuze”. Het is symptoom van een land dat zijn eigen inwoners systematisch heeft laten vallen.

En dat we daar in praatprogramma’s, kranten en raadszalen serieus over moeten debatteren, is het definitieve bewijs dat onze politieke elite volledig is losgezongen van de realiteit.

We hebben geen nieuwe regelingen nodig. We hebben leiders nodig die durven zeggen: geen daklozen meer, geen jongeren op banken, maar bouwen. Nu. Massaal. En zonder ideologische remmen.