ECB blaast Franse schuldzeepbel op – en jaagt heel Europa richting nieuwe eurocrisis

Dit is geen ongeluk, dit is het directe gevolg van beleid. Een beleid waarin de Europese Centrale Bank (ECB) de geldkraan heeft opengezet en regeringen jarenlang heeft beloond voor schulden maken.

De ECB heeft de afgelopen vijftien jaar alles gedaan om landen te laten overleven op leningen:

Het gevolg? Politici in Parijs, Madrid en Rome dachten: mooi, gratis geld. En dus bleven de tekorten groeien, terwijl hervormingen uitbleven. Waarom hervormen, als de ECB toch alles dekt?

Het perverse is dat landen die netjes hun begroting op orde proberen te houden, gestraft worden. Duitsland en Nederland draaien via de ECB mee in de garantiepot, terwijl Frankrijk, Italië en Spanje feest blijven vieren. Dit is schuldensocialisme: gezamenlijke aansprakelijkheid zonder gezamenlijke verantwoordelijkheid.

De waarschuwingen uit Berlijn dat de ECB “fiscale freeriders” in de watten legt, blijken meer dan terecht. Maar de machine draait door.

En hier komt het bittere nieuws: uiteindelijk draait Nederland mee voor de rekening. Als Frankrijk valt, als de ECB miljarden afschrijft op waardeloze staatsleningen, wie staat er garant? Juist: de noordelijke landen met relatief gezonde begrotingen.

Dat betekent: hogere lasten, meer bezuinigingen op zorg en onderwijs, nóg minder ruimte om onze eigen economie op orde te brengen. Ondertussen blijven politici in Den Haag doen alsof dit “Europese solidariteit” is.

De Franse schuldcrisis laat zien dat de eurozone een tijdbom is. De ECB heeft decennia lang goedkoop geld rondgepompt, politici hebben dat gebruikt om schulden te stapelen, en nu breekt de bom. Frankrijk vandaag, maar morgen Italië, Spanje of zelfs Duitsland.

Het wordt tijd dat Nederland stopt met dit spelletje. Genoeg is genoeg: geen blanco cheques meer, geen solidariteit met wanbeleid, en zeker geen meebetalen aan Franse schulden.