Groene jeugdleider overweegt gewapend verzet tegen AfD – complete waanzin in Duitsland

Je zou denken dat dergelijke uitspraken onmiddellijk leiden tot strafrechtelijke vervolging of op z’n minst politieke uitsluiting. Maar in Duitsland, waar het linkse kartel nog steeds de toon zet in de media en instituties, blijft het bij wat gekibbel op sociale media. Geen verontwaardigde persconferenties. Niets.

Wat zei ze nu precies? In een gesprek over het hypothetische scenario waarin de AfD – de op één na grootste partij van Duitsland – zou toetreden tot een federale regering, vroeg ze zich hardop af: “Wat betekent verzet dan? Is het intellectueel, of misschien met wapens?” Ze koppelde dat direct aan het “verdedigen van de democratie” – wat in haar wereld blijkbaar betekent: democratisch gekozen partijen met geweld uitschakelen.

Het wordt nog gekker. Toen haar werd gevraagd of ze zich daarmee tegen de wil van de kiezer zou keren, antwoordde ze glashard: “Tegen fascisme.” Met andere woorden: als de kiezer verkeerd stemt, dan moet die stem worden bestreden – met geweld als het moet.

Deze uitspraken laten precies zien hoe radicaal en gevaarlijk het linkse gedachtegoed in Duitsland – en bij uitbreiding heel Europa – aan het worden is. Terwijl men zich al jaren blindstaart op de opkomst van “extreemrechts”, blijkt de echte dreiging te zitten bij een nieuwe generatie linkse fanatiekelingen die bereid is tot geweld als de democratie niet hun kant op valt.

Nietzard heeft bovendien al een reputatie opgebouwd. Zo droeg ze onlangs nog een trui met “ACAB” (All Cops Are Bastards), weigerde ze Hamas een terroristische organisatie te noemen na het bloedbad van 7 oktober, en noemde ze de terreuraanslagen “militaire operaties”. De antisemitische toon is onmiskenbaar. Haar latere “sorry” was dan ook niet meer dan een verplichte formaliteit om onder druk van de buitenwereld gezichtsverlies te beperken.

De kern van het probleem? Links wil alleen democratie als het hun eigen ideeën dient. Zodra de kiezer anders stemt – of het nu in Duitsland, Nederland of elders is – wordt die stem geframed als “gevaarlijk”, “fascistisch” of “onwettig”. Dan worden er wetten aangepast, partijen uitgesloten, en – zoals Jette Nietzard nu openlijk suggereert – mogelijk zelfs wapens gepakt.

Dat is geen democratie. Dat is radicaal totalitarisme, verpakt in groene praatjes over klimaat, inclusie en rechtvaardigheid. De Duitse geschiedenis zou genoeg waarschuwingen moeten bevatten over wat er gebeurt als men tolerantie opzij zet omwille van ideologie. Maar de nieuwe generatie Groenen lijkt vastbesloten die geschiedenis te negeren – of zelfs opnieuw te schrijven.

De reactie vanuit de gevestigde orde? Stilte. De Groene partij doet alsof er niets aan de hand is. De media brengen het als “opmerkelijk”, maar niet als onaanvaardbaar. En dus groeit de acceptatie van linkse extremistische retoriek, terwijl elke opmerking van rechts meteen wordt neergesabeld.

Maar als we willen dat onze democratie standhoudt, dan moeten er nú rode lijnen worden getrokken. Niet alleen voor partijen aan de rechterkant van het spectrum, maar net zo goed – of zelfs meer – voor radicalen aan de linkerkant die geweld tegen politieke tegenstanders overwegen. Want dat is de echte bedreiging.