India-Pakistan staakt-het-vuren: Sinistere achtergrond onthuld door Dr. Deepessh Divaakaran

Buitenland•12 mei , 20:00

In de diplomatieke wereld is niets ooit wat het lijkt, en het recente staakt-het-vuren tussen India en Pakistan is daar het perfecte voorbeeld van. Terwijl de mainstream media jubelen over een ‘door de VS bemiddelde vrede’ en Trump zichzelf op de borst klopt, onthult Dr. Deepessh Divaakaran een veel duisterder verhaal. Zijn analyse, die eerder aanvoelt als een spionagethriller dan een nieuwsbericht, legt een geheime tijdlijn bloot die de officiële versie aan flarden scheurt. Dit is geen staakt-het-vuren, zegt hij, maar een waarschuwingsschot verhuld in diplomatie. En eerlijk? Ik geloof hem.

Laten we de feiten op een rij zetten. Op 9 mei, bij zonsondergang, viel Pakistan opnieuw aan, gevolgd door stroomuitvallen. India sloeg keihard terug met Operatie Sindoor – Fase 3. Tussen middernacht en 04:00 uur op 10 mei voerde India 11 precisieaanvallen uit op Pakistaanse luchtmachtbases: Nur Khan, Rafiqui, Murid, Sukkur, Sialkot, Pasrur, Chunian, Sargodha, Skardu, Bholari en Jacobabad. Met BrahMos-A raketten en SPICE 2000 bunkerbrekers legde India de Pakistaanse defensie volledig lam. Vooral de aanvallen op Nur Khan (dicht bij Islamabad), Sargodha (Pakistan’s nucleaire zenuwcentrum) en Jacobabad (met F-16’s en nucleaire opslag) waren een strategische mokerslag.

Lees ook

En toen begon het te schudden. Twee aardbevingen – 4.1 om 01:44 uur en 5.7 om 03:40 uur – zonder tektonische breuklijnen. Toeval? Divaakaran denkt van niet. Hij suggereert dat India mogelijk nucleaire bunkers heeft geraakt, wat Pakistan deed beven van angst. Om 07:40 uur riep Pakistan een spoedvergadering van de Nationale Command Autoriteit (NCA) bijeen. Wanhoop nam over, en ze schreeuwden om hulp naar Washington, Brussel en Peking. De VS, bang om hun invloed in Zuid-Azië te verliezen, sprongen in actie. Trump, die eerst nog met Poetin speelde voor een Oekraïne-deal, maakte van India-Pakistan zijn nieuwe speeltuin. Hij belde Delhi met een simpele boodschap: “Pauzeer dit.” India antwoordde: “Alleen op onze voorwaarden.” Vervolgens dwong hij Pakistan: “Jij gaat eerst.”

Op 10 mei om 15:35 uur belde de Pakistaanse DGMO zijn Indiase tegenhanger: “We leggen de wapens neer.” Trump, hongerig naar een pr-overwinning, kondigde om 17:33 uur een staakt-het-vuren aan – vóórdat India überhaupt iets kon zeggen. Pakistan volgde om 17:38 uur, en schilderde hun overgave af als ‘strategie’. India’s reactie om 18:00 uur was ijskoud en berekend. Maar achter de schermen was China woest: “Hoe durven jullie ons erbuiten te laten?” Om Peking te sussen, schond Pakistan prompt het staakt-het-vuren. Wat een farce.

Divaakaran stelt de vragen die niemand durft te stellen: waren die aardbevingen echt natuurlijk, of fluisterde BrahMos in Pakistan’s bunkers? Heeft India nucleaire installaties geraakt? Was Trump’s bemiddeling een afleiding omdat Poetin zijn Oekraïne-plannen pauzeerde? En waarom zwijgt Modi? Misschien nog wel het meest verontrustend: is er überhaupt een staakt-het-vuren, of is dit een illusie, vastgebonden met Amerikaans ego en Chinese woede, klaar om te ontploffen?

Laten we niet naïef zijn. Dit zogenaamde staakt-het-vuren stinkt aan alle kanten. India heeft Pakistan militair vernederd, en de geopolitieke poppenkast – met de VS, China en Rusland als onzichtbare spelers – laat zien hoe fragiel deze ‘vrede’ is. Trap niet in de krantenkoppen. Kijk naar de stilte, want daar huist de waarheid. En als de boel straks ontploft, weet je wie het je als eerste vertelde.

📢 Dankzij onze donateurs kunnen we blijven zeggen waar het op staat. Sluit je bij hen aan en steun ons werk via BackMe of met een gift aan Liberty Media, IBAN: NL95RABO0159098327. Samen houden we het vrije woord in leven!