Israël verwelkomt Tommy Robinson als bondgenoot in strijd tegen radicale islam

De uitnodiging komt van Amichai Chikli, de Israëlische minister voor Diaspora-aangelegenheden. In een verklaring op X noemt hij Robinson “een moedige leider in de frontlinie tegen radicale islam.” Hij noemt hem een vriend van Israël, een voorvechter van de waarheid, en een essentieel bondgenoot in het gevecht tegen het toenemende antisemitisme in Europa.

Tommy Robinson heeft inmiddels bevestigd dat hij na zijn proces op 13 oktober naar Israël zal afreizen. Hij beklemtoont dat dit geen luxevakantie is en dat hij geen geld ontvangt – de vlucht en het verblijf worden betaald, maar verder is het puur een daad van solidariteit. In zijn eigen woorden:

Tijdens zijn bezoek zal Robinson onder meer Yad Vashem bezoeken, evenals de locaties van de bloedige Hamas-aanval van 7 oktober, en hij zal spreken met Israëlische regeringsleden én vertegenwoordigers van andere landen. Ook wil hij de Knesset bezoeken en zich verdiepen in het gedachtegoed van Jabotinsky, de ideologische voorvader van premier Netanyahu.

Laten we even stilstaan bij wat hier werkelijk gebeurt. De Britse overheid jaagt Tommy Robinson jarenlang op. Hij wordt vervolgd, gecensureerd, vastgezet, monddood gemaakt. Niet omdat hij oproept tot geweld - integendeel, hij is een uitgesproken tegenstander van geweld - maar omdat hij het aandurft om de waarheid te benoemen over islamitisch extremisme, migrantengeweld en de sluipende islamisering van Europa.

En nu komt uitgerekend Israël naar voren en zegt: “Deze man is onze bondgenoot. Met hém willen wij samenwerken.”

Wat Israël doet met deze uitnodiging is niet alleen een steunbetuiging aan Tommy Robinson - het is een indirecte, maar vlijmscherpe aanklacht tegen de zwakte van het Westen. In plaats van patriotten te beschermen, jaagt Europa hen op. In plaats van radicale islam aan te pakken, wordt kritiek erop bestempeld als ‘extreemrechts’.

Israël leeft al decennialang onder de dreiging van jihadistisch geweld. Ze herkennen de patronen, de propaganda, de tactieken van de vijand. En ze weten dat je deze oorlog niet wint met politiek correct taalgebruik, maar met moed, helderheid en waarheid.

Wat Tommy Robinson meemaakt, is geen uitzondering. Overal in Europa worden mensen die opkomen voor nationale identiteit, voor veiligheid, voor cultuur - weggezet als extremisten. Denk aan Thierry Baudet. Denk aan Geert Wilders. Denk aan Viktor Orbán. Denk aan Marine Le Pen. Het zijn de weinige politici en activisten die durven te zeggen: “Tot hier en niet verder.”

Maar terwijl de EU en het Britse establishment hen proberen te vernietigen, kijken landen als Israël heel anders naar hen. Ze zien de noodzaak van bondgenoten. Ze begrijpen dat het verdedigen van je volk geen extremisme is - het is een morele plicht.