Maar laten we niet naïef zijn. Dit is pure damage control na de keiharde klap die
Nigel Farage en zijn radicaal-rechtse Reform UK uitdeelden bij de recente lokale verkiezingen. Reform won honderden raadszetels en zelfs een parlementszetel in Runcorn en Helsby, ten koste van Labour. Starmer claimt dat hij dit niet doet uit politiek opportunisme – "Ik doe dit omdat het juist is" – maar dat is een gotspe. Jarenlang heeft Labour massa-immigratie verdedigd, en nu Farage’s populariteit explodeert, probeert Starmer ineens zijn standpunten te kopiëren. Farage trapt er niet in en reageert scherp op X: "Op de dag van Keir Starmers grote protest tegen Reform UK steken al 250 jongemannen om 8 uur 's ochtends het Kanaal over. Hoeveel Iraanse terroristen zijn er?" Een terechte vraag, want terwijl Starmer stoere taal uitslaat, blijft de realiteit onveranderd: de migratiecrisis woekert voort.
DDS-hoofdredacteur Michael van der Galien is al even kritisch: "Dat is wat verschrikkelijk is. En Starmer is daar niet in geïnteresseerd. Hij is alleen geïnteresseerd in hervorming." Van der Galien slaat de spijker op z’n kop. Starmers plannen zijn een slap aftreksel van wat echt nodig is. Hij weigert een migratieplafond in te stellen – "elk vorig plafond faalde," zegt hij – en dat maakt zijn beloftes hol. Dit is te laat, te laf en totaal ongeloofwaardig. Labour heeft deze migratie-explosie mede mogelijk gemaakt, en nu proberen ze zich in te dekken met stoere woorden. Maar daden? Ho maar. Als Starmer écht controle wil, moet hij Farage’s lijn volgen: keiharde grenzen, geen excuses, en stoppen met het pamperen van illegale migranten. Tot die tijd blijft dit niet meer dan een doorzichtige pr-stunt.