Pokrovsk dreigt te vallen: Oekraïne in het nauw, tijd voor een vredesbestand

En dat roept één harde, onvermijdelijke conclusie op: het is tijd voor een vredesbestand. Niet uit zwakte, maar uit gezond verstand. Niet in het voordeel van Rusland, maar juist in het voordeel van Oekraïne zelf. Elke dag uitstel betekent méér doden, méér verwoesting, en uiteindelijk een grotere nederlaag.

De feiten zijn inmiddels niet meer te negeren. Rusland heeft volgens zowel geanalyseerde beelden als militaire bronnen het zuiden van Pokrovsk in handen genomen. Hoewel Kyiv dat ontkent - begrijpelijk, want paniek moet worden vermeden - wijzen videobeelden en drone-opnamen erop dat Russische eenheden zich hebben ingegraven in delen van de stad.

Het Russische leger is met brute kracht en massa weer op dreef. Numeriek zijn ze in het voordeel, en ondanks gigantische verliezen blijven ze verse troepen aanvoeren. Ze beschikken inmiddels ook over luchtcontrole met drones, wat betekent dat elke beweging van het Oekraïense leger wordt gezien - en direct bestraft met granaten of precisiebombardementen.

De onafhankelijke groep DeepState noemt de situatie voor Oekraïne "op de rand van kritiek." En laten we eerlijk zijn: dat is nog diplomatiek uitgedrukt. Het tij is aan het keren.

De situatie in Oekraïne is militair, economisch én maatschappelijk onhoudbaar aan het worden. De westerse steun droogt op. De Amerikaanse wapenzendingen blijven achter. De Europese ‘solidariteit’ klinkt nog wel in toespraken, maar stelt in de praktijk bitter weinig voor.

Bovendien is de terugkeer van president Donald Trump in het Witte Huis een gamechanger. Iedereen weet dat Trump geen voorstander is van eindeloze oorlogen aan de rand van Rusland. Hij zal niet meegaan in de NAVO-drammerij die Oekraïne tot op het bot uitput, zogenaamd "voor de democratie".

Oekraïne heeft nú de kans om de schade te beperken. Om een diplomatiek compromis te zoeken - misschien met Amerikaanse druk op de achtergrond - en een frontlijn vast te leggen die verdere escalatie voorkomt. Wachten tot ook Pokrovsk valt, en daarna Slovjansk of zelfs Dnipro, is pure waanzin.

De kans op een overwinning is nihil. De kans op totale vernietiging daarentegen, groeit per dag.

Het Westen heeft een monster gecreëerd. Jarenlang werd Oekraïne wijs gemaakt dat het de oorlog kon winnen. Dat Rusland geïsoleerd stond. Dat Poetin op instorten stond. Maar intussen boekt Rusland terreinwinst, stabiliseert zijn economie, en blijft de aanvoer van wapens en manschappen doorgaan.

En wie betaalt de prijs? De Oekraïense bevolking. Jongens van 18 naar het front. Steden in puin. Een economie die volledig afhankelijk is van internationale leningen die nooit terugbetaald zullen worden.

Maar de EU blijft dromen. Wopke Hoekstra blijft brabbelen over klimaat en herstel. Ursula von der Leyen noemt elke Russische beweging een “bedreiging voor onze waarden”. Maar op het slagveld verandert niets: de Oekraïense linies kraken en zullen binnenkort breken.