Texas schorst 100 docenten die moord op Charlie Kirk vierden - Nederland, kijk en leer!

Een volkomen terechte beslissing. Want wie de moord op een conservatieve commentator viert, of oproept tot verder geweld, heeft niets te zoeken in een klaslokaal. Kinderen moeten onderwijs krijgen, geen haatprediking.

Het is onthutsend dat meer dan honderd leraren in Texas zich zó hebben laten kennen. Mensen die geacht worden kinderen normen en waarden bij te brengen, blijken zelf radicale extremisten. Ze verheerlijken politiek geweld en juichen als iemand wordt afgeslacht omdat hij “de verkeerde mening” had.

Deze mensen zijn geen leraren, maar gevaarlijke activisten. Abbott begrijpt dat en grijpt in:

En nu de vraag: wanneer volgt Nederland?

Want ook hier zagen we hoe sommige docenten én buitenlandse studenten juichten om de dood van Charlie Kirk. Universiteiten en scholen deden alsof het allemaal “individuele meningen” waren. Geen sancties, geen ontslagen, geen maatregelen.

Het gevolg? Kinderen en jongeren groeien op in een klimaat waarin haat en geweld tegen conservatieven genormaliseerd worden - precies wat in Texas nu snoeihard de kop in wordt gedrukt.

Links zal dit allemaal verdedigen met het argument van “vrijheid van meningsuiting”. Maar dat is flauwekul. Vrijheid van meningsuiting betekent dat je kritiek mag uiten, niet dat je kinderen mag indoctrineren met haat en geweld.

Docenten die jubelen om moord, ondermijnen hun eigen beroep. Ze maken het klaslokaal onveilig en vergiftigen jonge geesten. Texas begrijpt dat en trekt de lijn. Waarom Nederland niet?

De boodschap uit Texas is duidelijk: docenten die haat verspreiden, verliezen hun plek in het onderwijs. Punt.

In Nederland wordt nog altijd weggekeken. Scholen en universiteiten verschuilen zich achter “vrijheid van meningsuiting” en “diversiteit aan perspectieven”. Ondertussen krijgen kinderen les van mensen die conservatieven verafschuwen en politieke moord vergoelijken.