Zelensky biedt gedemilitariseerde zone in Donetsk aan: Korea-model als compromis in vredesplan

Op papier klinkt het als een compromis. In werkelijkheid is het iets heel anders: een verkapte capitulatie.

Donetsk is niet zomaar een frontgebied. Het is een van Poetins belangrijkste oorlogsdoelen. Rusland controleert het overgrote deel van de regio al en heeft herhaaldelijk duidelijk gemaakt dat volledige annexatie het einddoel is. Zelensky heeft tot nu toe elke centimeter grondgebied terecht geweigerd op te geven, juist omdat Donetsk cruciaal is voor de verdediging van Oekraïne.

Dat hij nu bereid lijkt dit principe los te laten, wijst niet op kracht, maar op toenemende druk. Met name vanuit Washington DC, waar de roep om “realistische oplossingen” steeds luider klinkt.

Zelensky stelt als voorwaarde dat de Oekraïense bevolking via een referendum instemt met de terugtrekking. Dat klinkt democratisch, maar is vooral window dressing. Iedereen weet dat Oekraïners massaal tegen het opgeven van Donetsk zijn. Het referendum fungeert vooral als politiek schild: als het misgaat, kan Zelensky wijzen naar “de procedure”.

Het verandert niets aan de kern: Oekraïne wordt richting territoriale concessies geduwd.

Het voorstel maakt deel uit van een Amerikaans-Oekraïens 20-puntenplan om de oorlog te beëindigen. Dat plan werd gisteren afgerond na overleg waarbij ook Russen betrokken waren. Het document zelf is nog niet openbaar; Zelensky gaf slechts een mondelinge toelichting en verwacht naar eigen zeggen snel een Russisch antwoord.

Maar laten we realistisch zijn. Poetin heeft geen enkele reden om grond op te geven die hij militair heeft veroverd. Integendeel: hij zal dit voorstel lezen als een teken van zwakte. Voor Moskou is dit geen basis voor onderhandeling, maar een bevestiging dat tijd in Russisch voordeel werkt.

Ook op een ander cruciaal punt blijven de posities lijnrecht tegenover elkaar staan: de kerncentrale van Zaporizja. Oekraïne wil die samen met de Verenigde Staten beheren. Rusland weigert categorisch elke vorm van gedeelde controle. Voor het Kremlin is ook dit veroverd gebied en dus niet onderhandelbaar.

Het zogenoemde Korea-model wordt vaak verkocht als pragmatisch. In werkelijkheid betekent het een bevroren conflict, een permanente deling waarbij de agressor wordt beloond. Rusland houdt het grootste deel van Donetsk, krijgt strategische diepte en hoeft niets fundamenteels in te leveren. Oekraïne verliest grondgebied, veiligheid en onderhandelingsmacht.

Dit is geen vrede. Het is uitstel. En erger nog: het schept een gevaarlijk precedent. Wie met geweld land verovert, hoeft het uiteindelijk alleen maar lang genoeg vol te houden.

Echte vrede zou betekenen dat Rusland zich volledig terugtrekt uit Oekraïens grondgebied. Alles daaronder is geen rechtvaardige oplossing, maar een gedwongen compromis ten koste van het slachtoffer.

Wat nu als “doorbraak” wordt gepresenteerd, is in werkelijkheid een teken dat het Westen de moed verliest. Oekraïne wordt richting overgave geduwd, terwijl Poetin rustig afwacht. Dit Korea-model is geen oplossing. Het is een waarschuwing.

🚀 Steun ons via BackMe: https://dds.backme.org