Houdt het dan nooit op? Kamp-Plasman zint op wraak na vrijspraak Borsato: 'Cliënt denkt na over hoger beroep'

Het is een gotspe. De rechters hebben het dossier gewogen en te licht bevonden. Het verhaal rammelde, de bewijzen ontbraken. In een rechtsstaat betekent dat: onschuldig. Maar in het Nederland van de eindeloze vergelding en de slachtoffer-industrie is een uitspraak van de rechter blijkbaar slechts een suggestie.

Plasman vertelde op televisie dat het OM rekening zal houden met de mening van de vrouw. "Ook het Openbaar Ministerie weet wat dit voor haar heeft betekend, wat voor bagger er over dat gezin is uitgestort," aldus de advocaat. Natuurlijk is dat vervelend. Maar mag het ook even over Marco gaan? Die man is al vijf jaar gecanceld. Hij is zijn inkomen kwijt, zijn status kwijt en zijn gemoedsrust kwijt. En dat allemaal op basis van een beschuldiging die in de rechtszaal geen stand hield.

Dat er nu, direct na de vrijspraak, alweer wordt gezinspeeld op een hoger beroep, riekt naar wraakzucht. Het is het gedrag van slechte verliezers die de realiteit niet willen accepteren: er was gewoon geen bewijs.

Het Openbaar Ministerie heeft nu twee weken de tijd. Een woordvoerder zegt dat ze het vonnis "zorgvuldig analyseren". Laten we hopen dat ze hun verstand gebruiken. Een zaak die in eerste aanleg zo duidelijk onderuit gaat op gebrek aan bewijs, ga je in hoger beroep niet opeens wél winnen, tenzij er nieuwe feiten zijn. En die zijn er niet.

Als het OM besluit om in hoger beroep te gaan puur om de 'gevoelens' van de aangeefster te sparen, dan is het hek van de dam. Dan wordt het strafrecht gebruikt als therapie, in plaats van voor waarheidsvinding.

Marco Borsato heeft recht op zijn leven terug. De rechter heeft gesproken. Het vonnis is helder: vrijspraak. Plasman en zijn cliënt zouden er goed aan doen om dit te accepteren en de man met rust te laten. Nog eens jaren procederen, nog eens alles oprakelen in de media, het dient niemand. Het is pure idiotie om door te gaan als de bodem uit je zaak is geslagen. Laat Marco zingen, en laat het verleden rusten.