Westers verval in beeld: popster speelt porno op podium

Niet als satire. Niet als kunst. Maar puur voor aandacht. En dat maakt het zo walgelijk.

Zogenaamd zijn dit 'artiesten'. Zogenaamd gaat het hier om 'muziek'. Maar wie naar Kesha kijkt, ziet geen zangeres. Wat we zien is een vrouw die zich verlaagd heeft tot een levende provocatie, in een desperate poging nog relevant te zijn.

Dit is geen kunst. Dit is seksuele exhibitionisme, live op een festival waar ook jonge meiden staan te kijken – en misschien zelfs opkijken naar zo’n figuur. Het is verontrustend. En het is een perfecte illustratie van hoe diep de Westerse popcultuur gevallen is.

Waar muziek ooit ging over schoonheid, emotie en verbondenheid, is het nu een speeltuin voor aandachtszieke narcisten die niets liever willen dan viraal gaan. De microfoon is slechts een excuus. De echte boodschap is: kijk naar mij, kijk hoe schandalig ik ben, kijk hoe ik over grenzen heen trap.

En dan vervolgens klagen deze mensen als ze kritiek krijgen. Dan zijn ze “slachtoffer van slutshaming” of “vrouwelijke seksualiteit vieren.” Maar we weten allemaal: dit heeft niets met vrijheid te maken, en alles met moreel bankroet.

Het wordt tijd dat we de waarheid uitspreken. Wat Kesha deed op dat podium is porno, niet pop. Wat ze uitstraalt is geen kracht, maar wanhoop. En het is allesbehalve een goed voorbeeld voor jonge vrouwen. Wil jij dat we bij DDS dit soort decadentie blijven benoemen voor wat het is? Steun ons dan via BackMe of doneer rechtstreeks op NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media

Dit is geen incident. Kesha staat niet alleen. De rij vrouwelijke artiesten die het nodig vinden om zich te gedragen als halve prostituees op het podium is eindeloos: van Cardi B tot Doja Cat, van Lizzo tot Madonna. Steeds schaamtelozer, steeds schandaliger.

Hun shows zijn een mengsel van pornografie, drugsverheerlijking en morele ontbinding, waar nauwelijks nog een melodie of tekst aan te pas komt.

En wij? Wij slikken het als cultuur. Onze media bejubelen deze optredens. Onze jongeren imiteren het gedrag. En onze samenlevingen degenereren.

Laten we eerlijk zijn: dit is niet alleen de schuld van Kesha. Dit is ook een gevolg van ouders die alles maar toestaan, van scholen die geen grenzen meer durven trekken, en van overheden die liever woke subsidies uitdelen dan cultuur beschermen.

Wat vroeger ondergronds was – porno, perverse shows, extreme seksuele provocatie – staat nu op het hoofdpodium. Letterlijk.

We mogen trots zijn op de kunst en cultuur die het Westen door eeuwen heeft voortgebracht. Van Bach tot Springsteen, van Edith Piaf tot Boudewijn de Groot. Maar wat we nu zien is een karikatuur van vrijheid. Het is het omgekeerde van emancipatie.

Een samenleving die haar vrouwelijke rolmodellen reduceert tot vleesparades op het podium, is een samenleving die zichzelf niet meer serieus neemt.

Zeg nee tegen morele leegte. Zeg nee tegen decadentie. Zeg nee tegen artiesten die de jeugd vergiftigen met seksuele showtjes in plaats van talent. En zeg ja tegen een samenleving waarin normen, waarden en fatsoen weer een plek krijgen.

Wij blijven het geluid van gezond verstand laten horen. Juist als de rest het laat afweten.