Op 15 augustus viert de gehele katholieke wereld een van de grootste feesten van het kerkelijk jaar: het Hoogfeest van de Tenhemelopneming van de Heilige Maagd Maria. Deze dag herinnert ons eraan dat Maria, de Moeder van God, aan het einde van haar aardse leven met lichaam en ziel is opgenomen in de hemelse heerlijkheid. Voor katholieken wereldwijd is dit een dag van diepe dankbaarheid, vreugde én catechetisch gewicht. Een dogma van de Kerk, gegrond op Traditie
Het dogma van de Tenhemelopneming werd plechtig afgekondigd op 1 november 1950 door paus Pius XII in de apostolische constitutie Munificentissimus Deus. Maar de geloofsovertuiging zelf is veel ouder – geworteld in de levende Traditie van de Kerk en gedragen door het sensus fidelium, de geloofszin van het volk Gods. Reeds in de vroege Kerk verkondigde men dat “het graf van Maria leeg is.”
Zoals de Catechismus het stelt:
“De Tenhemelopneming van de heilige maagd is een bijzondere deelname aan de verrijzenis van haar Zoon en een voorafbeelding van de verrijzenis van de andere christenen” (CCC 966).
Waarom dit feest vandaag actueel is
In een tijd van relativisme, materieel denken en vervlakking, herinnert dit hoogfeest ons eraan dat de mens bestemd is voor de hemel – niet enkel met zijn ziel, maar ook met zijn lichaam. Maria’s tenhemelopneming is een belofte aan allen die in genade leven: ook wij zullen eens in lichaam en ziel verenigd worden met Christus, als wij trouw blijven aan Hem. Ze is, zoals de bekende katholieke apologist Dr. Scott Hahn vaak onderstreept, “het eerst geredde lid van het Lichaam van Christus – en dus onze hoopvolle voorloper.”
Voor wie is dit feest?
Voor iedere katholiek die de strijd van het leven aangaat: vaders die worstelen om hun gezin te beschermen, moeders die bidden voor hun kinderen, jongeren die trouw proberen te blijven aan hun doopsel, priesters die dag in dag uit zielen dienen.
Maria is hun moeder – niet symbolisch, maar werkelijk. En op 15 augustus worden we eraan herinnerd dat zij reeds is waar wij hopen te komen. Ze bidt voor ons, zij leidt ons, zij is onze koningin.
Een oproep tot trouw
De Tenhemelopneming is geen zoet “Mariaverhaaltje”, maar een krachtige oproep tot bekering. Zoals paus Leo XIII reeds benadrukte in Octobri Mense (1891), leidt ware Mariaverering altijd tot navolging:
“Wie Maria eert, moet haar voorbeeld volgen.”
De liturgie van vandaag laat ons zingen met de woorden van Psalm 45:
“Aan uw rechterhand staat de koningin, getooid met goud van Ofir.”
Het is een koninklijke visie, maar ook een eschatologische realiteit: Maria is de kroon op Gods scheppingswerk.
Tot slot
Op deze dag, waarin hemel en aarde elkaar aanraken in de persoon van Maria, zouden we kunnen verzuchten wat Elisabeth zei:
“Waaraan heb ik het te danken dat de moeder van mijn Heer tot mij komt?” (Lc 1,43)
Maar we zouden ook moeten antwoorden met Maria zelf:
“Mijn ziel prijst hoog de Heer” (Lc 1,46).
Laten wij op deze dag, temidden van de politieke en culturele verwarring van deze tijd, opnieuw onze blik richten op Maria – niet uit vlucht, maar uit geloof. Zij is het teken van hoop, een baken van zuiverheid, de garantie dat het laatste woord niet aan het graf, maar aan de hemel toekomt.
Heilige Maria, Moeder van God, bid voor ons zondaars, nu en in het uur van onze dood. Amen.
O Immaculata, ik ben geheel de Uwe.
Totus Tuus.