Bunq krijgt miljoenenboete – omdat banken klanten als criminelen móéten behandelen

Laat dit even bezinken: vier dossiers. Op duizenden of tienduizenden klanten. En dáárom moet Bunq miljoenen aftikken.

De echte boodschap van DNB is duidelijk: banken mogen hun klanten niet meer vertrouwen. Sterker nog: banken móéten hun klanten behandelen als potentiële criminelen. Wie dat niet slaafs uitvoert, wordt kapot beboet.

We leven in een land waar het financiële systeem volledig is overgenomen door wantrouwen. Elke banktransactie wordt doorgelicht. Elke geldstroom gescand. En als de software iets ‘ongebruikelijks’ detecteert, zit je binnen de kortste keren in een bureaucratische nachtmerrie.

Niet alleen criminelen. Niet alleen ‘risicogevallen’. Iedereen.

Of je nu een erfenis ontvangt, crypto verkoopt, een donatie doet, of gewoon je spaargeld verschuift — het kán verdacht zijn. En dan mag je gaan uitleggen. Aan een bank. Die jou niet meer als klant behandelt, maar als verdachte.

Bunq probeert daar tenminste nog een balans in te vinden. En dát wordt ze nu dus fataal.

DNB eist dat banken constant en actief klantdossiers bijwerken, risicoanalyses uitvoeren, gedrag monitoren en melding maken van alles wat ‘afwijkt’. Zelfs als er géén concreet bewijs is. Zelfs als het gaat om gewone burgers.

Wat er in werkelijkheid gebeurt? Een Orwelliaans financieel toezichtregime waarin mensen geen zeggenschap meer hebben over hun eigen geld, tenzij ze het dagelijks verantwoorden.

Bunq is een bank die modern, klantgericht en digitaal denkt. Die wél de privacy van haar klanten probeert te respecteren. En die weigerde volledig te buigen voor de absurde administratieve overkill die DNB oplegt.

En dát wordt nu afgestraft.

Banken zijn geen commerciële instellingen meer. Ze zijn controle-instanties geworden voor de overheid. Anti-witwasbeleid, sanctieregimes, ESG-verplichtingen - alles draait tegenwoordig om gehoorzaamheid aan de staat.

En wie daartegen protesteert - zoals Bunq meerdere keren publiekelijk heeft gedaan - krijgt de zweep.

De ironie? Terwijl echte witwassers met cryptotokens en schimmige internationale routes wél hun gang gaan, jaagt DNB op vier papieren ‘dossiers’ van een innovatieve bank die het net even anders probeert te doen.

In plaats van te erkennen dat het financiële toezicht in Nederland volledig is doorgeslagen, doet de overheid er nog een schep bovenop. Banken krijgen boetes. Burgers worden gecontroleerd. Privacy wordt gesloopt. Vertrouwen verdwijnt.

En ondertussen? Stroomt er nog steeds crimineel geld door Nederland. Want wie écht kwaad wil, vindt altijd wel een manier.

De enige die hier het slachtoffer wordt, is de gewone burger. En bedrijven als Bunq, die het lef hebben daar tegenin te gaan.

De boete voor Bunq is geen incident. Het is een signaal. Een waarschuwing aan álle banken: Als je je klanten vertrouwt, pakken we je. Als je hen privacy gunt, bestraffen we je. Als je modern en klantgericht wil werken, dan vernietigen we je.

Bunq verdient geen boete. Bunq verdient een applaus. Omdat ze zich verzetten tegen een systeem dat burgers reduceert tot verdachte datapunten in een anonieme database.

Het wordt tijd dat we de kernvraag stellen: Willen we leven in een samenleving waarin financiële vrijheid wordt ingewisseld voor staatscontrole? Of keren we terug naar een wereld waarin de bank een dienstverlener is - en geen verlengstuk van het ministerie van Binnenlandse Zaken?

De keuze is aan ons. Maar aan het tempo waarin dit gaat, hebben we niet lang meer.