BIZAR! Afghaanse asielzoeker ontkleedt Maagd Maria-beeld in Zwitserse kerk en steelt kroon

De dader bleek een Afghaanse asielzoeker. Voor de ogen van biddende pelgrims sloeg hij op het beeld, scheurde de gewaden los, trok ze zelf aan en kroonde zichzelf. Het duurde opvallend lang voordat priesters en politie ingrepen. Uiteindelijk werd de jongen aangehouden en overgebracht naar een psychiatrische inrichting. Dat laatste zegt veel, maar verklaart niet alles.

Dit incident wordt al snel weggezet als het werk van een verwarde tiener. Maar wie eerlijk kijkt, ziet dat dit geen losstaand voorval is. Het raakt aan een diepere botsing tussen culturen en waarden.

In de islam is het afbeelden en vereren van heilige figuren verboden. Beelden gelden als afgoderij, als haram. Dat gegeven op zichzelf hoeft geen probleem te zijn. In een vrije samenleving respecteren mensen elkaars overtuigingen, ook als ze die niet delen. Wie volwassen is, negeert wat hij afwijst, of gaat het debat aan. Hij vernielt het niet.

Wat hier gebeurde, was geen debat en geen onwetendheid. Het was provocatie. Infantiliteit. Het gedrag van iemand die zegt: “Jouw heilige symbool accepteer ik niet, dus ik breek het af.” Het ontkleden van het beeld, met een duidelijke seksuele en vernederende ondertoon, maakt het nog schrijnender. Dit was geen impuls, dit was een daad met betekenis.

Wie eerlijk is, kan niet ontkennen dat dit past in een breder patroon. In Frankrijk worden kerken in brand gestoken. Elders worden kruisen omgehakt, beelden beklad, altaren vernield. Steeds opnieuw zien we daders met dezelfde achtergrond, en steeds opnieuw volgt dezelfde reflex: bagatelliseren.

Het zijn “psychische problemen”. Het is “trauma”. Het is “jeugdige onbezonnenheid”. Alles, behalve benoemen dat hier sprake is van actieve afwijzing van het christelijke erfgoed van Europa.

Een pluriforme samenleving kan alleen bestaan als respect wederzijds is. Vrijheid van godsdienst betekent niet dat alles straffeloos bespot of vernietigd mag worden. Wie hier komt wonen, profiteert van die vrijheid, maar draagt ook de verantwoordelijkheid haar te respecteren.

Volwassen samenlevingen lossen meningsverschillen niet op door heiligdommen te ontheiligen. Dat is geen rebellie, geen moed, geen emancipatie. Dat is kinderachtig gedrag met destructieve gevolgen.

Wat in Einsiedeln gebeurde, is geen curiositeit. Het is een waarschuwing. Wie problemen importeert en weigert grenzen te stellen, krijgt dit soort taferelen. Wie elke kritiek smoort uit angst om “racistisch” genoemd te worden, laat zijn eigen cultuur langzaam afbrokkelen.

Dit vraagt geen hysterie, maar helderheid. Geen haat, maar grenzen. Geen wegkijken, maar benoemen. Onze cultuur verdedigen is geen extremisme. Het is zelfrespect. En dat begint met de moed om te zeggen: dit is niet normaal, en dit accepteren we niet.

🚀 Steun ons via BackMe: https://dds.backme.org