Schok in Sliedrecht: Anti-AZC-demonstratie afgelast door hooligan-dreiging en linkse sabotage – zwarte dag voor protestrecht

De organisatoren, Arie van Herk en Mirry Romeijn, kondigden het besluit vandaag met pijn in het hart aan. Na negen volstrekt vreedzame demonstraties durfden ze het in Sliedrecht niet meer aan. In hun persbericht klinkt de teleurstelling tussen de regels door:

“Onze demonstratie stond in het teken van een vreedzaam samenkomen en verbinden om de grote zorgen over de veiligheid en leefbaarheid van ons dorp zichtbaar te maken. Vanaf het moment van aankondiging is geprobeerd om de demonstratie te frustreren.”

En dat is zacht uitgedrukt.

Eerst trok D66 Alblasserwaard voorzitter Robert-Jan Wannyn alles uit de kast om het protest tegen te houden. Daarna liet ook de Ondernemersvereniging Kerkbuurt van zich horen – bang voor wat drukte op de route. En tot slot kwam de burgemeester met een lijst aan eisen die iedere jurist de wenkbrauwen doet fronsen.

Uit het besluit van de burgemeester:

“De organisator dient ervoor te zorgen dat er op geen enkele manier schade wordt veroorzaakt aan (gemeentelijke) eigendommen. Indien er toch schade ontstaat, wordt de organisator hiervoor aansprakelijk gesteld.”

Aansprakelijk stellen voor andermans schade – dat is niet alleen oneerlijk, het is in strijd met internationale richtlijnen. Zelfs Amnesty International schrijft in haar rapport “Demonstratierecht onder druk” dat verantwoordelijkheid alleen bestaat als een organisatie aantoonbaar en opzettelijk tot geweld oproept.

Alsof dat nog niet genoeg was, eiste de burgemeester ook nog een verplichte ordedienst van minstens twintig man voor tweeduizend verwachte demonstranten. Ook dat druist in tegen internationale afspraken. De Venice Guidelines en het VN-Mensenrechtencomité stellen glashelder: een organisatie mag niet verplicht worden om zo’n ordedienst in te zetten.

Toch zijn dat niet de redenen dat de organisatoren hebben afgezien van de demonstratie. De echte klap kwam uit een andere hoek: berichten over hooligans en lokale jongeren die van plan waren vuurwerk af te steken en “rotzooi te trappen”.

Arie en Mirry zeggen het eerlijk:

“Ondanks dat bij geen enkele van de eerdere demonstraties ongeregeldheden hebben plaatsgevonden, willen wij niet het risico lopen dat Sliedrecht te maken krijgt met Malieveld-toestanden.”

En daar wringt het. Want dit besluit zegt alles over het Nederland van 2025. Een land waar fatsoenlijke burgers hun grondrechten moeten inleveren omdat linkse relschoppers, antifa-tuig en hooligans hun dreigementen niet kunnen inhouden. Een land waar een burgemeester met CDA-stempel zich beroept op ‘ordehandhaving’ terwijl ze in feite bureaucratie inzet als wapen tegen onwelgevallige meningen.

Een land waar D66-bestuurders lobbyen voor verboden, ondernemersverenigingen huilen over “drukte”, en de overheid burgers aansprakelijk stelt voor mogelijke schade die ze niet eens hebben veroorzaakt.

De Sliedrechters wilden geen chaos, geen vernielingen, geen gevechten. Ze wilden slechts laten zien dat ze zich zorgen maken over een AZC dat hun dorp dreigt te veranderen in een multicultureel mijnenveld. Maar zelfs dat mag niet meer.

Uit angst voor rellen, uit angst voor reputatieschade, uit angst voor de overheid zelf.

Het resultaat: een vreedzaam protest wordt gesmoord vóór het begonnen is. En zo glijdt Nederland verder af in een toestand waarin demonstreren een privilege is, geen recht.

Het is een schande – een regelrechte schande – dat in een land dat prat gaat op vrijheid en verdraagzaamheid, burgers worden geïntimideerd tot stilte.

En ondertussen? Het COA krijgt rustig groen licht voor het asielzoekerscentrum. Want dat is “humanitair”, zeggen ze dan.

Welkom in 2025: het jaar waarin de vrijheid van meningsuiting sneuvelde aan de poort van Sliedrecht.